As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría deles son invisibles. Todas as vítimas do PAI forman unha especie de iceberg, e a maioría das vítimas concéntranse baixa a auga.

O proceso de estabilización foi para os postos de traballo de PAI, sobre todo en Infantil e Primaria. Apenas se sacaron prazas para impartir en castelán ou eúscaro en Educación Infantil e Primaria. A maioría dos profesores levan máis anos traballando e, a miúdo, superaron outras oposicións, sen converterse en funcionarios. Estes profesores quedaron fóra do proceso de estabilización e, o que é peor, foron excluídos das indemnizacións por non ser funcionarios durante o proceso de estabilización.

De feito, nos últimos catorce anos convocáronse moitos menos postos de traballo dos que se necesitaban, xa que se estaban reservando para o PAI. Isto significa que moitas persoas que levan moitos anos na educación pública teñen contratos precarios ou están en paro. O Departamento de Educación só se preocupou de reducir a taxa de interinidade do persoal que imparte docencia no PAI, pero non da maioría do profesorado. Os docentes públicos teñen unha taxa interanual do 50%, segundo o último informe de fiscalización da Cámara de Comptos.

Navarra conta cunha lei de acceso á función pública docente, a diferenza doutras comunidades autónomas, na que se obriga a realizar probas de oposición na lingua vehicular de devandito posto. Esta lei foi impulsada polo propio Carlos Gimeno en 2017, co obxectivo de garantir, supostamente, o nivel lingüístico do profesorado nos postos de traballo en castelán e en eúscaro. Pero en contra diso, non se realizaron probas en inglés para os postos do PAI, tal e como establece a lei correspondente, polo que queda claro que no caso do inglés non lles importa o nivel de idioma dos profesores, ou talvez pensouse que para boa parte dos opositores sería un obstáculo infranqueable a realización das probas neste idioma.

Os perfís lingüísticos que non gardan coherencia coa Lei do PAI de 2017 nas probas das oposicións demostran que a mellora da aprendizaxe do inglés nunca foi a verdadeira razón para establecer este programa, tal e como afirmou a propia Yolanda Barcina, xa que recoñeceu que a difusión do PAI só pretendía obstaculizar o ensino do eúscaro e a do eúscaro.

Ademais, co obxectivo de enganar, estableceuse un programa no que a calidade do nivel das materias diminuíu, apréndese inglés de forma desequilibrada, é un inconveniente adicional para os alumnos con maiores dificultades, auméntase a segregación escolar e a sobrecarga familiar, xa que se necesita máis axuda externa en inglés.

Até cando van deixar ao Departamento de Educación continuar coa política que prexudica a profesores, alumnos e familias?

Miren Ustarroz Goñi e Raúl López Ekai, Steilas Nafarroa