Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

O brasileiro 'Pacificado' e os principais gañadores do Festival 'A trincheira infinita' de Arregi, Garaño e Goenaga

  • A entrega de premios do Festival de San Sebastián distinguiu dúas películas por encima das demais: Pacificado, do director brasileiro Paxton Winters, levouse a Cuncha de Ouro á mellor película e obtivo outros dous premios: Buassa Kabengel, mellor actor e mellor fotografía.

28 de setembro de 2019 - 21:15
Aitor Arregi, Jon Garaño eta Jose Mari Goenaga izan dira gaueko irabazle handietakoak.

A trincheira infinita, de Aitor Arregi, Jon Garaño e Jose Mari Goenaga, tamén obtivo outros tantos premios.

En concreto, a película da casa Moriarti obtivo o Premio Irizar ao Cine Vasco ao Mellor guión, así como os Premios á Mellor Dirección. Os directores reivindicaron o carácter vasco-andaluz da película e lembraron tamén a Juanmi Gutiérrez, falecido este ano na capital guipuscoana.

O Premio Especial do Xurado no Festival de Cine de San Sebastián de hai dous anos foi o primeiro paso da exitosa carreira desta película; co recoñecemento deste ano , a traxectoria dA trincheira infinita ha recibido un gran impulso.

O premio á mellor actriz protagonista foi para dúas actrices e actores ex aequo: Filla dun ladrón de Greta Fernández e Nina Hoss en The Audition. O premio especial do xurado foi para Proxima.

 


Interésache pola canle: Zinemaldia 2019
Ken Loach, director de cine
"Hai que pedir ao cine que polo menos estea esperto"
O cine é unha sucesión de xestos, unha secuencia de xestos. O cineasta fai unha chiscadela constante á cámara, á paisaxe, ao personaxe, ao obxecto. Si pérdese o xesto, pérdese o cine, pérdese a humanidade. O director inglés Ken Loach (Nuneaton, Warwickshire, 1936) é... [+]

Izibene Oñederra Aramendi, cineasta
"Interésame cando a representación da transgresión está relacionada co cotián"
Os topos están no boga no cine. Os topos de Izibene Oñederra, con todo, teñen as súas propias simboloxías e connotacións, e chámaas coas súas propias e fermosas formas. Plasmounos en imaxes de animación e publicounos como microrrelatos. Preséntanse no Festival de San... [+]

Oliver Laxe, director de cine
"Todos somos culpables, todos cremos a relixión das cidades"
Compara o seu cine cun caldo ou sopa quente, simple e complexo á vez. Menos apreciada en tempos posmodernos cheos de azucre e química, pero que ofrece un refuxio vital. No festival de Cannes, a crítica e o público deixáronse levar pola película Ou que arde. Tras o seu paso... [+]

Análise
Mozas despolitizados ou discursos desgastados?
Non foi en absoluto unha das películas que máis se mencionou no Festival, porque os temas que tocan e a forma en que está feita a película son tamén así, pero Nos défaites, do director Jean-Gabriel Périot, merece unha visita, un artefacto curioso, un documental atípico... [+]

2019-10-04 | Santi Leoné
Vin dúas películas en moi pouco tempo no Festival de San Sebastián
En 1999 coñecemos a Takashi grazas á película Miike Audition. Este plural ten de maxestuoso –polo menos eu entón tiven noticia por primeira vez de Miike–, pero tamén pode ser normal, porque me temo que non son poucos os que coñeceron a Miike a través de películas de... [+]

Lume e maternidade
Fóra da Sección Oficial, o lume foi un dos elementos que se repetiu, relacionado coa piromanía en Ou que arde, e exposto como accidente na película chilena Ema. No caso da película de Oliver Laxe, o lume entra dentro do cadro, mentres que na de Pablo Larraine cae fóra del... [+]

Barrios periféricos, directores vascos e miradas femininas
O palmarés oficial da 67 edición do Festival de Cine de San Sebastián deixou dous gañadores netos e varias tendencias.

Ficción e documentación
O festival, que se prolongou durante unha semana, finalizará cando xa puidese tomar o camiño dunha simbiose coa cidade. Talvez un actor suízo haxa podido hoxe pronunciar de memoria as palabras que aprendeu no dicionario de eúscaro para estranxeiros distribuído por Bagera,... [+]

Máis aló da Sección Oficial
Receitas para entender películas
O Zinemaldia chega ao seu destino. Case todas as películas tiveron a súa primeira proxección, e a maioría delas, crítica nos medios. O público, por tanto, xa non xoga ao azar. Máis dunha vez ouvín dicir: "Isto pono ben, estará ben" ou "non queda entrada para isto, e... [+]

Sección Oficial | Día 7
Traballadores do mundo, unídevos na Sección Oficial!
“Ás veces sucede que a seguinte segue onde acaba unha película, coma se os programadores ou o azar quixesen facer un único metafilm xigante cosido todas as películas do Festival”. Estou a dar voltas a esa frase escrita por Harkaitz Cano na columna de onte, no día no que... [+]

Máis aló da Sección Oficial
Cando cólleche o nó
É o sexto día e o comezo da recta final do Festival de San Sebastián. Este mércores sucedeu algo sorprendente: Sabedes como antes das películas escoitar algunhas notas do que parece unha música de jazz, como o leit motiv do festival? E si a xente aplaude, para seguir o... [+]

Sección Oficial | Día 6
Dificultades para volver a casa e enfermidades que se poden curar viaxando
Na rolda de prensa da película A filla dun ladrón puidemos vivir o momento do día e probablemente de todo o Festival.

Máis aló da Sección Oficial
Formas dos testemuños
A choiva empezou a caer e terminou o día, a pesar de que saíu o sol. O Zinemaldia converteuse nun festival totalmente donostiarra, coma se estivese disposto a crear un novo barrio. A paciencia do cinéfilo comeza a esgotarse: prefire ir comer pintxos antes de quedar a ver unha... [+]

Sección Oficial | 5º día
Unha boa xubilación
Sempre me chamaron a atención algúns correspondentes e críticos estranxeiros que seguen o Festival. En concreto, os que están un pouco adiantados na idade. Os seus cabelos brancos, as súas rápidas maneiras de andar, as súas ronquidos nos pases da sobremesa. Si tivese... [+]

Máis aló da Sección Oficial
Non cadrada
O festival chega ao seu meridiano. O cidadán afíxose á imaxe dos cinéfilos e o público afíxose á sala. Atopei a máis dun durmido nas actuacións, confiando na contorna. As preguntas aos directores tamén se están convertendo en algo habitual. Outro día nas sesións.

Eguneraketa berriak daude