Saúde mental, a que se debe?
Hai uns meses, nun grupo de varias idades estaba a reflexionar sobre diferentes temas. Eu era membro do equipo de maior idade e o máis novo tiña uns 14 anos. En canto á saúde mental, cada un deu o seu punto de vista. Ao chegar a quenda da moza contou varias experiencias persoais. Ao parecer, non sentía ben, normalmente acudía ao psicólogo e psiquiatra, e tomaba psicofármacos. Na escola, debido á enfermidade mental, os profesores non querían que estivesen na habitación e aplicóuselle a medida de estudar en casa. Di que non só se fixo como medida de protección, senón tamén como tranquilidade para os profesores. Cre que os profesores non queren problemas e que el só necesitaba comprensión e empatía coa súa situación. Quedei emocionada ao ver que sufrimento manifestaba por cada palabra.
Esta situación levoume a buscar información e a coñecer máis casos deste tipo. Ao parecer, en casos como o bullying, a saúde mental, etc., é posible que un profesor acuda ao domicilio do mozo a formarse nel. Non sei a quen contribúe esta medida a dicir a verdade. Por unha banda, o neno ou mozo non ten relación cos seus maiores e, por outro, non se completa a súa enfermidade mental.
Quizais habería que xestionar a saúde mental desde que somos nenos. Debería haber unha materia para a xestión das emocións, para aprender a sentir todas as emocións
Os datos indican que no ano 2021 houbo un consumo máximo de medicamentos. O consumo de analxésicos aumentou un 50%. A pandemia non axuda a parar o consumo. Segundo os expertos, desde 2011 non había tanto consumo e os máis vendidos son os ansiolíticos e os antidepresivos (na táboa dos máis vendidos de España ocupa o quinto lugar).
Os psicofármacos son un dos máis utilizados na actualidade en enfermidades sanitarias, e co que vemos na nosa contorna, está claro que non é suficiente. A solución institucional é o consumo de medicamentos, e levamos anos vendo que non funciona, polo que é necesario pasar das políticas pasivas aos activos. Quizais habería que xestionar a saúde mental desde que somos nenos. Debería haber unha materia para a xestión das emocións, en definitiva para aprender a sentir todas as emocións. Estar triste ás veces está ben, hai que aprender a xestionar esa emoción. O problema vén cando sempre estás triste. Que problema pode ter un neno para medicarlo aos 8 anos? É realmente necesario? Que lle pasa a un mozo para suicidarse? Que sente unha nena de 14 anos para sentirse desbordada? Non é aceptable. Non se que está a pasar e que é o que xera todo isto.
As medidas deben aplicarse antes de que xurdan problemas e non podemos aceptar unha sociedade con nenos e mozos medicados e tristes. Isto non é un problema dalgúns, isto é un problema de todos e esixe un compromiso de todos. Si non facemos nada, teremos unha sociedade enferma.
Nagore González
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os nosos dereitos, o noso futuro, agora! Baixo a lema, o Día Internacional dos Dereitos Humanos conmemora o legado dos 76 anos. O obxectivo do día é impulsar a construción dun mundo máis pacífico, igualitario e sostible. Con todo, mentres se celebran os avances,... [+]
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]
Para que o ensino concertado?
A nova Lei de Educación aprobada na CAV contra a maioría dos axentes da escola pública ten como obxectivo garantir a gratuidade do ensino concertado a través do financiamento dos poderes públicos. No Estado español tamén se anunciou unha... [+]