Orkatz Gallastegi sinalou que ten "profundas discrepancias coa estratexia e a liña que a esquerda abertzale ha desenvolvido ao longo destes anos" e por iso abandonou o colectivo de presos. “Nunha época a Esquerda Abertzale foi un referente político para a liberación nacional e social de Euskal Herria”, pero agora xa non o é.

En opinión de Gallastegi, “o papel que teñen que cumprir os presos é o de manter a lexitimidade da loita política que lles levou a ser presos; é dicir, non negando nin condenando o dereito dun pobo a facer fronte á opresión”. Ao seu xuízo, a folla de ruta que puxo a esquerda abertzale para canalizar o problema dos presos fixo que o EPPK viole esa coherencia política.

No seu escrito, sinalou que a situación que viven os presos na actualidade é “dramática” e deixouse sobre eles o “marrón dos presos”. Coa estratexia da esquerda abertzale de hoxe “desmóntase a lexitimidade que Euskal Herria obtivo como pobo oprimido durante décadas”, e esa deslegitimación afecto directamente “a esta loita de liberación que aínda non terminou”.

“Quero deixar claro -continúa o prisioneiro- que esta decisión de deixar o corpo non se tomou para ir contra ninguén; unha coherencia política fundamental lévame a dar este paso”. Gallastegi foi detido en 2002 e desde entón permanece en prisión preventiva nas prisións de Topas (Salamanca) e Castelló I (Valencia).