Evidentemente, si púñase a ikurriña, era porque eses concellos o decidiron democraticamente, unhas veces só e outras entre moitas bandeiras. Pero cando a lexislación española tamén endureceu a súa postura, obrigando á bandeira española en xeral, a ikurriña colocouse en Navarra xunto á bandeira española, a navarra e a do pobo navarro.
Os partidos do cambio pretendían que, ao disolverse a Lei de Símbolos hai tres anos, a decisión democrática dos representantes municipais plasmásese tamén nos símbolos, desmoralizando a prohibición e o castigo. Como consecuencia diso, puidéronse ver ikurriñas en multitude de municipios de Navarra.
Pero os poderes do Estado teñen mil maneiras de canalizar o que queren e a xustiza española pronto cortou o camiño á ikurriña, considerando que a disolución da Lei de Símbolos non permitía pór a ikurriña, porque a normativa foral de 1981 xa establecía claramente cales eran os símbolos de Navarra e aí non aparecía a ikurriña.
Difícil equilibrio entre o PSN e a lexislatura
Este xoves, Navarra Suma levou ao Parlamento foral a Lei dos Símbolos dunha época e aprobouse cos votos do PSN, a proposta deste, desmontando a dura proposta punitiva da NS. É dicir, prohibilo, pero sen as penas anteriores.
Ademais do que está dentro da personalidade do PSN, na sesión do xoves está tamén o que di Uxue Barkos: a próxima semana aprobaranse os orzamentos do Goberno de Navarra para 2020, tras negociar con este, coa abstención de EH Bildu; por tanto, antes de aceptalo, o PSN quere demostrar que tomou a correspondente pílula de españolidad como escudo contra a ofensiva da NS.
O PSN está a mover a presión de Navarra Suma e, entre outros socios de goberno e a necesidade ineludible de EH Bildu, tanto no Concello de Pamplona como, sobre todo, no Parlamento de Navarra. Necesita dos partidos do cambio para gobernar, pero o PSN ten que demostrar que Navarra é tan española como Suma e é "tan anti-nacionalista vasco". Difícil equilibrio, pero que até agora está a permitir a gobernabilidade de Navarra, erosionando paulatinamente a alianza do corralito do pasado. Ver si a lexislatura vai aguantar ese equilibrio, e niso vai ser clave tamén o que pasa no Goberno de Madrid.
"As bandeiras non son máis que trapos", proclaman os cidadáns do mundo, que non son de ningún sitio, e que son de todos os lugares. É curioso, pero sempre se trata de xente con bandeiras que ten un estado.
Esta actitude tamén se estendeu nalgúns sectores independentistas... [+]