Directores, produtores, críticos e outros profesionais de recoñecido prestixio no mundo do cine publicaron en Le Monde un comunicado no que reivindican renunciar e comprometerse a ignorar o que ocorre no ZAD Notre-Dáme-Deas-Landes. Recentemente envióuselles desde o ZAD a outra película Vent d’Ouest (Vento do oeste), xogando coa mentira e dicindo que era de Jean-Luc Godard e recoñecendo o que lles deu por pensar: “Tróuxonos á memoria o “Que faire?” que abriu Jean-Luc Godard en 1970 (Que facer?) manifestación na que se mencionaba: ‘1. Hai que facer películas políticas. 2. As películas teñen que facerse politicamente”.

Godard fixo a súa reivindicación no contexto da época de 1968. “Estamos en maio de 2018 –afirman agora os acreditados– e cincuenta anos máis tarde celébrase o maio do 68. E desde aquí e desde alí a celebración paralízase a acción a forza de facer museística. Ignóranse os refuxiados, os traballadores do ferrocarril, os estudantes, os carteiros, os servizos de saúde e a represión diaria dos barrios”.

Os cineastas afirman comprender a mensaxe dos ZAD: “A verdade é que desde Notre-Dáme-Deas-Landesti expúlsase á xente e destrúense as casas das persoas que loitan. Farano persoas que loitaron e gañado durante anos contra os especuladores, contra o aeroporto e o seu mundo. A verdade é que o Estado está empeñado en destruír experiencias comúns, en organizar programas que se arman sen interrupción, en defender a natureza e en vivir nela as diversas formas de vida. Ante iso, como cineastas fixemos a nosa elección”.