Hoxe en día, nos países materialmente ricos, é dicir, no Oeste hipermoderno, existe unha loita pola identidade. Pola contra, pouco ten que ver coa identidade de clase, a identidade nacional ou a loita por outras identidades comunitarias. A idea de quen auténtico se desprende dos lazos colectivos converteuse nunha idea hexemónica de definir a nosa identidade en termos individualistas. Manuel Castells lanzou unha forte sentenza: a radiografía da modernidade tardía de hoxe é a solución das identidades compartidas.
Pero, como explicar o esqueleto consciente da propia identidade sen contar coa familia, o círculo de amizades, a parella, os compañeiros, ou a comunidade falante, que tivo, ten e terá en nós? O ser humano illado non é posible desde un punto de vista cultural, histórico, político ou psicolóxico.
A centralización das características individuais liquida a nosa identidade e provoca que a identidade humana sexa seleccionable e fráxil. É dicir, un pode elixir máis facilmente ser fastidioso que ser vasco. Neste sentido, un pode deixar máis fácil ver o partido de fútbol os fins de semana para ver o partido de baloncesto que ser vasco. Por tanto, está claro que non todos os tipos de identidade son da mesma elegibilidad, duración e fraxilidade.
O auxe do individualismo fai que necesariamente os recunchos colectivos sexan máis fráxiles. Cada vez cústanos máis manter unidos
O auxe do individualismo fai que necesariamente os recunchos colectivos sexan máis fráxiles. Cada vez cústanos máis manter unidos, sintonizar os dous individuos a mesma frecuencia. Esta cuestión implica a relativización da solidariedade e o coidado.
Vivimos na crise do coidado na hipermodernidad. Deixamos de lado a rede afectivo-simbólica para converternos nunha familia de traballo e nun traballo familiar. Para iso contamos cunha ferramenta eficaz: a vixilancia institucionalizada.
Creamos unha solidariedade plastificada na que se institucionalizou a custodia. Isto non quere dicir que os mecanismos institucionais esquézanse da solidariedade, pero se os cidadáns se liberan das responsabilidades ético-morais, hai unha parte escura: o prototipo cidadán que mira ao embigo propio. Este prototipo de cidadán pasa a carga de traballo ás organizacións e lles culpabiliza para xustificar a súa conciencia.
A saúde mental está na fala da xente nos últimos anos. A mesma pregunta fana os cidadáns: onde están as institucións públicas? Por que non traballan o suficiente? Pero nunca se pregunta en contra: onde está a cuadrilla? Onde están os veciños, os cidadáns? O coidado mutuo é unha responsabilidade do pobo e dun mesmo si queremos ser coidados.
Fronte á crise das identidades e do coidado “Fast Food”, o arraigamento nas raíces que nos dá a colectividade é fundamental. Biológicamente estamos preparados para ter raíces, para florecer delas. As vidas sementadas son as armas contra a sociedade hipermoderna.
Ibai Furundarena Artesán
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Martxoaren 8a hurbiltzen ari zaigu, eta urtero bezala, instituzioek haien diskurtsoak berdintasun politika eta feminismoz josten dituzte, eta enpresek borroka egun hau “emazteen egunera” murrizten dute, emakumeei bideratutako merkatu estereotipatu oso bati bidea... [+]
Sare Herritarrak antolatuta, pasa den urtarrilaren 11n Bilboko kaleak bete zituen manifestazio jendetsuaren ondoren, berriz sortu da eztabaida, euskal presoei salbuespen legeriarik aplikatzen ote zaion. Gure iritzia azaltzen saiatuko gara.
Espetxe politikan aldaketa nabarmena... [+]
Duela gutxi think tank izateko jaioa omen den Zedarriak bere 6. txostena aurkeztu zuen. Beren web orrialdean azaltzen dutenaren arabera, zedarriak ebidentea ez den bidea topatzeko erreferentziak dira. Hots, hiru probintzietako jendarteari bidea markatzeko ekimena. Agerraldi... [+]
Chegou o momento de matricularse nos centros educativos para o curso 2025-26 na CAV, e en moitos fogares o máis pequeno dará un novo paso en setembro, é dicir, escolarizar. Desde Euskal Eskola Publikoa Harro Topagunea apostamos firmemente pola escola pública e queremos... [+]
Desde a aprobación da nova Lei de Educación para Álava, Bizkaia e Gipuzkoa, estamos a escoitar e lendo unha e outra vez que a educación vai ser gratuíta. Escoitamos aos diferentes axentes, tamén ao Departamento de Educación, e nas entrevistas que ofrecemos aos medios de... [+]
A principios de mes, EH Bildu levou a cabo o seu III. Congreso en Pamplona. Trátase, segundo dixo, dun "congreso ordinario" que serve para sacar "conclusións extraordinarias" ou polo menos así o recolleron no relatorio Zutun, aprobada por unanimidade pola militancia proposta pola... [+]
O 3 de febreiro comezou o período de prematrícula dos nosos nenos e mozos nas escolas, e como todos os anos queremos lembrarvos por que non parécenos boa idea matricular en relixión. O ano pasado terminabamos o artigo dicindo que “a moitos este escrito resultaravos... [+]
Desde a Asociación de Pais e Nais do Instituto Arratia Tranbia Txiki queremos impulsar unha reflexión na comunidade educativa sobre o uso das pantallas.
Ultimamente existe unha gran preocupación pola influencia das pantallas en nenos e adolescentes. Esta responsabilidade... [+]
En 2021 comezamos a escoitar as primeiras noticias sobre o proxecto Guggenheim Urdaibai… O deputado xeral, Unai Rementeria, díxonos que si ou si. Para reforzar as súas palabras, deixou “blindados” 40 millóns de euros cando se construían os museos. Pois ben! Atópanse... [+]
"O obxectivo do pleno de Oyón é claro, lexitimar legalmente os megaproyectos enerxéticos con irregularidades substanciais na tramitación"
O pasado mércores vivimos un día duro e desagradable, non só para Labraza, senón para todos aqueles pobos que estamos ameazados por... [+]
Do mesmo xeito que coa axuda dos artistas vivimos o florecimiento de Euskal Herria, tamén nesta ocasión, co seu impulso, sigamos facendo o camiño xuntos, dando o apoio necesario aos presos políticos, exiliados e deportados vascos
O lector xa sabe que a Asociación Harrera... [+]
A epistemoloxía, ou teoría do coñecemento, é unha das principais áreas da filosofía e ao longo da historia sucedéronse importantes debates sobre os límites e as bases do noso coñecemento. Nel atópanse dous poderosos correntes que propoñen diferentes vías de acceso ao... [+]
Esta semana tivemos coñecemento de que o Xulgado de Getxo arquivou o caso dos nenos de 4 anos de Europa Ikastetxea. Isto lévanos a preguntarnos: están dispostas as instancias xudiciais, policiais… para responder as demandas dos nenos? Protéxense de verdade os nosos menores... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]