Anteriormente Urbieta viviu en Francia, onde tivo a oportunidade de visitar varias producións ecolóxicas de plantas medicinais. “Fomos tomando ideas do apreso, e fai un par de anos empezamos a darlles forma”, explica. Desde que comezaron a buscar terra para pór en marcha o proxecto, atopáronse co problema de sempre. “Temos enormes dificultades para acceder á terra, porque a maioría dos gandeiros desta zona viven de subvencións e non poden vender terras para recibir esas axudas…”, di. Por iso, de momento, non ten a oportunidade de pór en marcha unha produción seria, pero está a traballar nunha pequena parcela alugada.

Nesta zona Urbieta está a experimentar coas plantas aromáticas e medicinais tradicionais da zona e coas que trouxemos de fóra pero ben adaptadas: verbena, iperico, milhojas, salvia, kalendula, melisa… “En moitas ocasións pedimos cousas afastadas na herborda, pero normalmente, salvo en casos puntuais, temos plantas que dan solucións ao que está alí”, explica.

Necesidade de facer pedagoxía

A posta en valor das plantas medicinais e a recuperación dos coñecementos perdidos nos últimos anos é outra das claves do proxecto: “A ecoloxía e a terapia natural están de moda, pero moitas veces a xente salgue sen saber a recoller as plantas medicinais da zona e córtanse mal”, sinalou Urbieta. Por exemplo, parece que a manzanilla xa salgue en moi poucos lugares en Gipuzkoa, entre outros factores, por atoparse mal. Por iso, ademais da venda de plantas medicinais e aromáticas, o obxectivo do cestón é organizar nas futuro visitas á produción, co fin de facilitar ás persoas interesadas as bases para a docencia e a correcta recollida destas plantas. “Se non, hoxe facemos todo como tolo…”, engade.

Agora que ten definido e organizado todo o proxecto, o que lle falta é adquirir o terreo necesario para dar o último salto. Esperemos que, antes que tarde, poidamos obter plantas medicinais ecolóxicas próximas nas nosas herbáceas.