Cantas mulleres están a ser oprimidas pola miña vida?
- Gustaríame saber. Sen avisarme, pero con responsabilidade, sería un norte comprensible para facer cambios na vida. Presiono a X mulleres* facendo as cousas dunha maneira diferente en cada un dos ámbitos da vida, facendo X doutra maneira, e ninguén desta maneira. Este enfoque permítenos establecer novas relacións e fórmulas para satisfacer as necesidades cotiás, expondo así o camiño fronte á urxencia que require a emerxencia climática, máis desde o drama e o sentimento de perda, desde a ilusión e a alegría. E é que, como o capitalismo os amolou, ambas as loitas son as mesmas: A favor da nai e a favor da vida digna das mulleres*.
Cantas mulleres* esmago no hipermercado comprando leitugas? E comprándoo na tenda do pobo? E comprando no mercado? E no grupo de consumo?
Cantas mulleres* piso levando aos meus pais á residencia de anciáns? E contratando a un coidador durante varias horas? E con quendas de coidado?
Cantas mulleres* piso cada vez que acendo a luz de Iberdrola? E a de Goiener acesa? E coas placas solares no tellado? E a luz apagada?
Cantas mulleres* piso comprando a roupa en Zara? E comprando en Internet? E comprándoo na tenda do pobo? E a petición do modisto? E reutilizando o doutro?
É evidente que neste momento non se poden conseguir 0 opresiones en moitas zonas: por exemplo, aínda que se compre todo directamente aos agricultores, o salario medio anual dos horticultores propietarios de terras ecolóxicas no País Vasco é de 14.990 euros. Pero, a pesar de que non é posible 0, sempre hai que influír máis ou menos no número de mulleres* pisadas dentro das propias eleccións.
Neste artigo inclúense os asteriscos da muller*, ademais das diversas formas de vida do xénero, así como os homes traballadores en situación de opresión. Pero utilicei a palabra muller* para demostrar que as mulleres son os sectores máis subdivididos por sectores: dos 1.200 millóns de persoas famentas no mundo, o 70% son campesiñas e o 70% son mulleres e nenas.
Evidentemente, nesa cantidade de mulleres* que oprime cada unha das nosas accións estarían incluídas as mulleres que foran esmagadas no país de orixe*, as mulleres que a explotación deste produto envioulles desde o territorio*, as oprimidas polo sistema de transporte no camiño, as oprimidas polas condicións precarias na cadea de venda no noso país... Quizais entón cambiaría o valor dos termos "caros" e "baratos", ou ben abriría algunha outra palabra para as mulleres que son oprimidas por un produto ou servizo* a partir de 0.
A nosa vida diaria non sería tan "cómoda" e "barata" como a actual. Pero cada vez que pasariamos unha cousa ou un servizo que utilizamos no día a día a pisar a 0 mulleres*, a vida sería máis satisfactoria, o digno que temos, o mundo máis libre. E seguro que consome menos CO2. A Transición Climática na que falan as autoridades non di nada disto, quizá porque na nova vida que nos queren traer o número de mulleres* que cada cousa e cada servizo vai pisar vai ser aínda maior. Teremos que facelo os cidadáns, agrupando aos usuarios de cada cousa e ás mulleres* oprimidas, creando novas formas e relacións de produción e consumo.
Goldatz talde feministak antolatua, ortziralean, urtarrilaren 3an, Jantzari dokumentala proiektatuko dute Beralandetan (17:30ean) eta biharamunean, urtarrilaren 4an, Berako bestetako tradizioak aztergai izanen dituzte Maggie Bullen antropologoarekin leku berean (10:30).
Ander Magallon, Mikel Irure eta Xabier Jauregi Metropoli Forala saioan egon dira maskulinitate berrien inguruan mintzatzen.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]
