O 9 de febreiro, EHNE-Bizkaia e ENBA-Bizkaia, convocados en Bilbao, celebramos unha concentración de manifestacións entre os baserritarras de Bizkaia e veciños e veciñas que se achegaron para mostrar a súa solidariedade. Preto dun centenar de tractores procedentes de diferentes comarcas uníronse na zona de San Mamés para, posteriormente, chegar ao Arenal pola Gran Vía.

A marcha dos tractores foi espectacular, cada un coas súas lemas nos carteis, na súa maioría a favor do modelo do pequeno caserío, o que contribuíu desde hai tempo a que o modelo agrario e a alimentación incorpórense ao circuíto de debate.

Na conferencia de clausura do evento solicitouse un modelo de agricultura sostible, cun estilo de vida digno para os agricultores, políticas públicas a favor dos pequenos agricultores, fomento da substitución, repartición máis xusta dos fondos procedentes de Europa (PAC), etc.

Na actualidade, o modelo agrícola que se promove a través das políticas públicas incide directamente nun dos problemas máis graves a nivel mundial, o cambio climático. En numerosas ocasións dixemos que a distancia media entre o lugar de produción e o prato é de máis de 2.000 quilómetros, o que repercute directamente neste problema. E, con todo, non influíu moito nos políticos europeos, nin na sociedade. Pero para paliar a crise que pode supor o cambio climático, os agricultores que participaron en mobilizacións a nivel europeo pediron as mesmas condicións que se utilizan para producir produtos procedentes do exterior, entón si nos preocupamos.

Con todo, é preocupante que algúns agricultores europeos opóñanse ás medidas climáticas da UE. O problema é que a sociedade europea (incluídos os do País Vasco) e os sindicatos e partidos de esquerda non debateron nin reflexionado en profundidade sobre a alimentación desde hai moito tempo. E o grave é que cada vez hai menos agricultores, que estamos a comer produtos en lugar de alimentos, que o mundo está inmerso nunha crise ecolóxica, e que a maioría das políticas públicas van na dirección que a provocan.

Por iso, a pesar das desordes, dúbidas e opinións contrapostas que houbo na rúa, fun a Bilbao convocada por EHNE e ENBA para denunciar esta situación.

Non estou a favor do uso de fitosanitarios químicos, herbicidas, hormonas e antibióticos, estou en contra da agroindustria, e por iso creo que temos que fomentar a agricultura ecolóxica. Conforme ao sinalado anteriormente, co esixido no acto de manifestación.

E neste traballo non podemos deixar sós aos baserritarras. Como outras áreas, como o feminismo, o eúscaro, o movemento dos pensionistas... temos que buscar puntos de encontro e alianzas.

Temos que ter claro que si queremos conseguir isto hai que ofrecer aos agricultores unhas condicións de vida axeitadas, salarios, pensións, condicións laborais...

E si é necesario, os propios agricultores tamén terán que cambiar algunhas cousas. Se queremos un sector novo e potente, quizais tamén habería que cambialo por dentro.

Todo iso require políticas públicas claras e concretas que se impulsen en colaboración cos agricultores e os axentes sociais.

Para saír desta escura política agraria das últimas décadas a transparencia será fundamental, haberá que recuperar a confianza, actualizando os datos estadísticos, sacando conclusións, publicando e adoptando despois medidas políticas.

José Antonio Lekue Jauregi, ex caseiro e pensionista