Os traballadores do sector primario non o eliximos por enriquecer economicamente o sector, senón por dar sentido á nosa idea e traballo. Digo a un pastor que non vive das ovellas, senón que vive coas ovellas. Somos conscientes das dificultades do sector e, sen dúbida, estamos a apostar por vivir del.

Entramos na oficina de agricultura, explicamos a nosa situación e a resposta do técnico: “Vivir do primeiro sector Buuu é difícil, para iso tedes que chegar a un UTA (unidade de traballo anual), hai que pór moito gando!”.

Sabemos que é difícil, como vostede.

Que hai que pór moito gando? Queren dedicar o sector primario a iso, e dinlle "si non acabas, non vivirás do sector". O técnico estaba pesimista e limitado para explicar a nosa idea e proxecto…

Non é o seu labor asesorar e facilitar ao máximo o acceso ao sector?

Dixémoslle que coñecemos o sector, que sabemos a que van dirixidas as axudas e que nós non queremos ese camiño…

Debemos limitar o sector primario ás condicións que vostedes dixeron para poder vivir del?

Ou poraiiii!

Aínda que non che guste, porque é o teu traballo, terás que axudarnos como técnicos do sector!