Os profesores e profesoras do ensino público temos a necesidade e o dereito a actualizar e mellorar o convenio laboral que non se renovou en quince anos. Para iso, deberiamos estar inmersos nunha verdadeira negociación, pero a realidade é nefasta. Unha negociación na que todas as partes póñanse de acordo sobre a base da confianza e a xenerosidade para alcanzar un obxectivo concreto. Neste caso, a actitude do Departamento de Educación non axuda a alcanzar o obxectivo: non cumpren co que din verbalmente, son parciais as propostas que envían, ademais envíanas tarde, e o que ofrecen é insultante para todo aquel que queira que a Escola Pública Vasca sexa un referente.

En xaneiro varios colectivos de Educación Pública puxemos en marcha dinámicas de mobilización cunha ampla maioría sindical. Todos os colectivos xuntos, cada un co seu espazo: profesorado, educadores e traballadores do consorcio Haurreskolak, e cociñeiros limpadores. Cada colectivo tivo o seu propio percorrido, e neste momento o único que queda por resolver é o conflito laboral do profesorado.

No sector do profesorado os sindicatos mantivemos diversos contactos co Departamento de Educación. En xaneiro e febreiro os sindicatos STEILAS, LAB, ELA e CCOO acordamos e executamos as folgas co obxectivo de resolver o conflito laboral, xa que é evidente que as folgas son a única ferramenta que mobiliza á administración. Grazas a estas folgas, a negociación adoptou unha forma de marcha que non existiu nos últimos quince anos. Poderiamos dicir que o punto de partida real e material foi o que se ofreceu ás poucas horas do 25 de marzo, aínda que de madrugada o Departamento de Educación rompeu unilateralmente a negociación. Ás folgas masivas de xaneiro e febreiro, sumamos cinco exitosas xornadas de folga en marzo, e ademais, os membros da comunidade da escola pública vasca deron un amplo apoio ás nosas reivindicacións.

Coa última oferta do Departamento de Educación, en todos os bloques da negociación hai carencias e excentricidades: retrocesos no plan de rexuvenecemento, subidas salariais condicionadas, escaseza de recursos en todos os lugares; en xeral, a sopa do can!

O sindicato STEILAS asume con total responsabilidade a negociación do Acordo de Traballo do profesorado de Educación Pública, xa que a mesma situación requíreo. A pesar de que traballamos desde a xenerosidade e a confianza, desde o Departamento de Educación temos a sensación de que o sindicato que somos a primeira forza no sector non se toma en serio e rise.

A negociación enfróntanos aos verdadeiros motivos para chorar. A rabia e a imposibilidade de seguir adiante dan paso á dor, por unha banda, a esas bágoas, e por outro, á paixón e a forza de levar a cabo novas dinámicas de loita: en maio convocamos aos profesores a unha folga de toda a semana. O sindicato STEILAS está disposto a negociar, pero tamén a loitar. Temos claro que o profesorado da Escola Pública Vasca necesita un convenio novo e actualizado, non un convenio que estea caducado hai quince anos. Xa teñen as súas reivindicacións concretas e aletargadas. Por iso, o que lles falta é a vontade de dignificar a Escola Pública Vasca. Pedimos ao Departamento de Educación que tome medidas para superar o conflito laboral.

Yolanda Porres, Haizea Arbide e Javi Kerexazu, representantes do sindicato STEILAS