No informe que presentamos ante a Comisión de Dereitos Humanos da Organización das Nacións Unidas, explícase que a entrada en vigor o 1 de xullo de 2015 da Lei Orgánica 4/2015, de 30 de marzo, de Protección Cidadá, a "Lei Mordaza", supuxo un incremento significativo dos abusos policiais, vulneracións de dereitos fundamentais, violacións dos principios de seguridade xurídica, legalidade, igualdade procesual e proporcionalidade. Trátase dun desastre antidemocrático que se produciu nos últimos catro anos.

Durante todos estes anos multiplicáronse os ataques aos medios de comunicación, aos medios de comunicación e aos xornalistas no desenvolvemento do seu labor informativo. Tamén se produciron ataques contra os dereitos dos bloggers, por realizar críticas sociais a través de Internet. Ataques similares sufriron artistas e cantantes polo contido das súas funcións. A represión contra todas as modalidades de protesta social desenvolvidas polos movementos sociais e sindicais en Hego Euskal Herria e en todo o Estado español intensificouse. E, por último, hai unhas semanas o Goberno de Madrid tamén puxo en marcha a iniciativa “Mozal Digitala ”, que pretende dificultar ao Estado o uso de Internet e as redes sociais.

No caso do País Vasco, ademais, estes ataques producíronse contra a opinión da maioría política dos dous Parlamentos Autonómicos da Comunidade Autónoma Vasca e Navarra, que se pronunciaron en contra da Lei Orgánica 4/2015, de 30 de marzo, de Protección da Cidadanía, nos debates plenarios sobre vulneracións de dereitos derivados da aplicación desta lei en 2016. Desgraciadamente, durante este catro anos, a Ertzaintza, a Policía Foral e a Policía Municipal han seguido aplicando a Lei mordaza en detrimento de todos os cidadáns e cidadás, facendo caso omiso da vontade de ambos os Parlamentos.

E é que o contido da Lei mordaza é tan vago e tan cruel o o uso que fan os policías de maneira constante, que hoxe en día nin os cidadáns nin os activistas sociais saben con seguridade que poden e que non poden facer nas protestas sociais.

O Estado español declarou que no primeiro ano da Lei mordaza multouse con 285.919 multas, condenando a outras tantas persoas, polo que condenou a un total de 131.470.206 euros. E desde entón pasaron outro tres anos. Imaxínache.

Segundo os datos publicados polo Movemento ELEAK-Libre, naquel primeiro ano a Lei de Seguridade Cidadá aplicouse en máis de 11.000 casos na Comunidade Autónoma Vasca e Navarra. E tamén neste caso, pasaron tres anos máis.

A conclusión é clara. Tal e como sinalaron numerosos avogados vascos, especialmente os do colectivo denominado Avogados das Liberdades Colectivas (AKAB), nos seus artigos e traballos sobre esta Lei de Seguridade Cidadá, a súa aplicación supuxo unha vulneración dos dereitos sociais, civís e políticos básicos da cidadanía e, sobre todo, unha represión dos movementos sociais, sindicais ou políticos de carácter crítico, para controlar á poboación crítica ou disidente ou mediante multas administrativas. Os inmigrantes tamén sofren o impacto negativo da Lei mordaza.

Os avogados vascos subliñan que para entender que supuxo na práctica a aplicación da Lei 4/2015 de Protección da Cidadanía, é imprescindible ter en conta que, ao mesmo tempo que se aprobaba no Congreso dos Deputados, tamén se aprobou a modificación do Código Penal e a Lei 4/2014 de Seguridade Privada. O tres elaboraron un paquete completo de Lexislación antirrepresiva que castiga a todos os cidadáns e cidadás de Euskal Herria.

Esta modificación da Lexislación Penal ha suposto a desaparición das “faltas” do ordenamento xurídico, algunhas das cales se integraron na nova Lei de Seguridade Cidadá, como faltas administrativas, e outras, para endurecelas, convertéronas en delitos do novo texto do Código Penal. Resulta confuso que existan condutas recollidas en dous textos legais, como a desobediencia, a resistencia ou a desorde pública, e ningunha delas establece criterios para aplicar unha ou outra norma.

Todo iso supuxo un impacto moi grave nos dereitos sociais, civís e políticos da cidadanía e activistas, que deberían ser respectados con rigor por todas as forzas de seguridade do Estado, das Comunidades Autónomas e dos Concellos.

En Madrid a opción está agora

En setembro de 2018 o Congreso aprobou dúas propostas do PSOE e o PNV para reformar a Lei Orgánica 4/2015, de 30 de marzo, de Protección Cidadá e rexeitou o texto alternativo presentado por EH Bildu. As cousas non se moveron desde a desgraza.

Con todo, agora que as negociacións para a formación dun novo Goberno do Estado tras as últimas Eleccións Xerais no Estado español xa están en marcha, pódese derrogar a Lei mordaza. Por iso foi importante para nós presentar o noso traballo esta mesma semana na Comisión de Dereitos Humanos da Organización das Nacións Unidas.

Máis que nunca é necesario que a Lei Orgánica 4/2015, de 30 de marzo, de Protección Cidadá, derróguese inmediatamente aos grupos PSOE e PODEMOS, xa que seguir aplicando a mesma supón unha vulneración dos dereitos sociais, civís e políticos básicos da cidadanía e activistas, non só en Hego Euskal Herria, senón en todo o Estado español.

Joseba Alvarez e Ione San Ildefonso

Movemento ELEAK-Libre.