É dicir, tal e como denunciou a asociación de grupos ecoloxistas e naturalistas de Gipuzkoa Naturkon, a planificación que o Goberno Vasco e as tres Deputacións difundiron o pasado outono ao catro ventos baixo o nome de “Estratexia vasca de recuperación de bosques de Konifero” non ten base científica algunha. Non se demostrou que o óxido cuproso sexa útil para combater a praga da banda marrón, e o que é máis grave, os danos ambientais que pode causar este tipo de tratamento non son despreciables. En varios concellos de Gipuzkoa aprobáronse mocións en contra deste tratamento, con todo, o Goberno Vasco e a Deputación non se deron por vencidos: En concreto, solicitaron a Madrid que autorice aos propietarios a realizar tratamentos con terra. Pero, e os danos medioambientais? Xa realizaron experimentos en Gipuzkoa, e é evidente que non deron bos resultados (tampouco o fixeron). Que deben experimentar nunha superficie tan grande? Que protocolos seguirán? Non estamos ante outra estafa? E vólvense a facer con diñeiro público!

Realmente é preocupante o desprezo que as nosas autoridades mostraron cara á ciencia nun país no que temos centros de investigación punteiros en Ciencia e Tecnoloxía. Vai agora a señora Tapia a confesar ao parlamento que mentiu? Desde o principio denunciamos que a idea de utilizar óxido cuproso é unha barbaridade. Por unha banda, as fumigaciones aéreas están prohibidas polos seus efectos nocivos sobre o medio ambiente, e por outro, o óxido cuproso é un fungicida xenérica que se transforma en veleno nos ecosistemas acuáticos, mortal para todos os fungos. Nestas condicións, o tratamento que se pretenda utilizar nun terzo da superficie de Gipuzkoa non pode deseñarse neses períodos, polo menos en nome da ciencia.

É de temer a irresponsabilidade do Goberno Vasco e das tres Deputacións na utilización de medidas que poidan ocasionar danos medioambientais de magnitude. Están dispostos a pór en perigo a saúde de todos nós e da nosa contorna para defender os intereses económicos duns poucos, e exprésano sen vergoña.

A crise dos piñeirais ofrécenos unha oportunidade única para cambiar a política forestal. Trátase dun sector que hai que modernizar, obrigando a ter en conta os danos medioambientais. Hai que compaxinar a explotación da natureza coa conservación, e para iso hai coñecemento e forma en Gipuzkoa. A silvicultura non debería ser só madeira e para iso é imprescindible liberar a política forestal do lobby da madeira. Pedimos á Deputación que convoque a Mesa da Biodiversidade canto antes e que dunha vez por todas empezo a deseñar unha nova política forestal. E pedimos a todos os partidos políticos que rexeiten abertamente a decisión da Deputación e do Goberno Vasco e apoien as nosas demandas.

Pola nosa banda, como até agora, seguiremos facendo un seguimento estreito do tema para que a cidadanía estea informada. Estamos dispostos a dar a nosa opinión sobre a crise dos piñeirais en calquera lugar, xa que a sensibilización da cidadanía tamén é a nosa tarefa.