Hai un ano que a Gendarmería francesa buscou o corpo sen vida de José Miguel Etxeberria Naparra nunha paraxe próxima ao Mont de Marsan. Non atoparon nada. Desde entón pasou un ano, outro, xa que pasaron 38 anos desde a desaparición de Naparra. A petición da familia sempre foi a mesma, «queremos a verdade, que pasou, por que... As sancións que van vir por aí serán benvidas, pero o que queremos é só verdade», di o irmán Eneko Etxeberria.
Isto é unha petición xenérica, xa que a familia ten dúas peticións concretas: por unha banda, o corpo podería estar en dous lugares dAs Landas segundo o forense Pako Etxeberria, nun deles miraron, no outro a familia quere que se busque e, por outro, piden que non se peche o caso.
Estas dúas peticións foron confirmadas publicamente pola familia un ano despois da primeira procura, polo que se volveu a contar coa colaboración de Iñaki Errazkin. De feito, foi a xornalista a que recolleu o testemuño do ex membro do CESID e grazas a iso, volveron abrir o caso. Este testemuño foi trasladado a Iñigo Iruin, avogado da familia, quen a través del e coa colaboración de Pako Etxeberria, conseguiu reabrir o caso nos xulgados. A procura non se levou ao extremo, e por iso Iñaki Errazkin decidiu a semana pasada facer público un vídeo da súa fonte. O ex membro do CESID é Ramón Arnau da noz e no vídeo que publicou a través de Youtube menciona, entre outros temas, o de Naparra.
«O vídeo é anterior a esa primeira procura», precisou Errazkin. «Graveino en Brasil ao redor de decembro de 2015. Este tipo púxose en contacto comigo vía e-mail e dixo que quería compartir unha información. Ao principio non lle fixen demasiado caso, pero logo, despois da miña pequena investigación, decidín facerlle caso e fun a Brasil a reunirme con el”, explicou. O ex membro do CESID atopábase entón en Brasil fuxindo da xustiza, pero na actualidade atópase en paradoiro descoñecido. «Estivemos xuntos unha semana. Deume unha chea de información e graveino todo, todo en audio e algunhas cousas en vídeo. A verdade é que non sabía que me ía a falar de Naparra, falamos doutros moitos temas», dixo. O último día das gravacións contoulle a Errazkin como «agasallo». «No momento mesmo sacou unha folla e fíxome por escrito un esquema detallado do lugar onde se cre que está o corpo de Naparra. A verdade é que nin sequera me dixo que era Naparra, eu pensei que podería ser Pertur».
Errazkin volveu de Brasil e falou co avogado da familia Etxeberria, Iñigo Iruin. «Falamos con Pako Etxeberria, fixemos moitas probas... e demos credibilidade ao que nos contaba». En 2016 foron ás Landas seguindo os datos da fonte, e ante estes datos, Paco Etxeberria chegou á conclusión de que o corpo podería estar en dous lugares.
Dous posibles lugares e unha única procura. Todo este dato e información foi trasladado aos xulgados e o xuíz da Audiencia Nacional Ismael Moreno decidiu reabrir o caso, que tiña pendente de resolución. En contacto coa xustiza francesa, decidiuse realizar unha procura nun único lugar, pero non se descartou que fose necesaria. Errazkin non estivo presente na procura, “pero sei que a procura non foi moi profunda”, dixo. E a segunda posición nin sequera tocárona. «Quedamos insatisfeitos e pedimos unha procura no segundo lugar proposto por Pako Etxeberria», dixo Eneko Etxeberria.
A solicitude, que se atopa na Audiencia Nacional, atópase en fase de estudo. Aínda non recibiron resposta. Non é a única solicitude que non recibiu resposta. A familia tamén quere que declare o ex membro do CESID, pero iso tamén está parado.
Esta noticia foi publicada polo Portal de Tolosaldea e trouxémola a ARGIA grazas a licénciaa CC-by-sa.
Washington (AEB), 1930eko ekainaren 17an. AEBetako Kongresuak Muga-Zergen Legea onartu zuen. Smoot-Hawley Legea ere esaten zaio Reed Smoot senatariak eta Willis Hawley diputatuak bultzatu zutelako.
Legeak 900 produktu ingururako inportazio zerga-mugak %40 eta %60 artean igo... [+]
Durante as obras de restauración dun campo deportivo no barrio vienés de Simmering, atopouse en outubro de 2024 unha fosa común cuns 150 cadáveres. Chegouse á conclusión de que se trataba de lexionarios romanos. Morreron ao redor dos 100 anos. Ou, mellor dito, que os... [+]
A nosa nai sempre di: “Nunca comprendín por que sucedeu a Primeira Guerra Mundial”. Non ten sentido. Non entende por que as antigas potencias europeas implicáronse nunha especie de barbarie e non pensa en como convenceron aos mozos europeos e coloniais a morrer en... [+]
Até agora cremos que na Idade Media e antes de que se estendese a imprenta, os encargados de copiar os libros eran homes, concretamente monxes dos mosteiros.
Pero un grupo de investigadores da Universidade de Bergen (Noruega) concluíu que as mulleres tamén traballaron como... [+]
Florencia, 1886. Carlo Collodi, autor da coñecida novela Le avventure de Pinocchio, escribiu sobre a pizza: “Masa de pan tostado ao forno con salsa de calquera cousa que estea ao alcance da man”. O escritor e xornalista engadiu que aquela pizza tiña “unha forma complexa... [+]
Os himnos, esas modalidades de canto concretas, belas e perigosas, tenden a estar dirixidos a unha comunidade. “Amigos da miña patria e de tempada”, comeza o coñecido poema de Sarrionandia. É, naturalmente, un himno: velaquí a quen se dirixe nun ton solemne que nos pode... [+]
Lineal A é a escritura minoica utilizada fai 4.800-4.500 anos. Recentemente, no emblemático palacio de Knossos en Creta, descubriuse un obxecto de marfil, probablemente utilizado como cetro de cerimonia. O obxecto consta de dúas inscricións, unha no mango é máis curta e os... [+]
Londres 1944. Unha muller, de nome Dorothy, foi fotografada mentres realizaba labores de soldadura na ponte de Waterloo. Non temos máis datos sobre Dorothy que o seu nome, pero até hai dez anos tampouco o sabiamos. A serie de fotografías foi atopada en 2015 pola historiadora... [+]