Tras sufrir un fracaso militar total en 24 horas, as forzas armadas de Nagorno Karabakh anunciaron a semana pasada a súa disolución, pero os representantes políticos han tido un prazo dunha semana para negociar a disolución do propio país. O presidente caraváceo Samvel Shahramanyan asinou o decreto este xoves.

O decreto que se difunde a través de Facebook establece que todas as entidades estatais e as asociacións dependentes de Nagorno Karabakh deben disolverse antes do 1 de xaneiro de 2024. "A república de Nagorno Karabakh deixa de existir", leva como título. Segundo Shahramanyan, tomaron unha decisión "pola difícil situación político-militar".

O ataque de Acerbaixán deixou decenas de mortos o 19 de setembro e moitos o consideraron como o último golpe de guerra entre os armenios e os acerbaixanos hai tres anos. Nesta ocasión, Acerbaixán recuperou dous terzos do territorio de Nagorno Karabakh, perdido por outra guerra na década de 1990.

Cada guerra e cada ataque ten a mesma consecuencia para os perdedores da substitución, ao carón e outro: a morte e o éxodo. E iso sábeno os armenios. Tamén coñecemos as atrocidades dos soldados acerbaixanos durante a guerra de 2020.

65.000 persoas de camiño ao Goris

O Goberno de Acerbaixán dixo que impulsará a "integración" dos armenios, e a maioría non son fieis a estas palabras de Kabú. En Nagorno Karabakh vivían 120.000 armenios até a semana pasada, pero xa deixaron o país 65.000 persoas. O decreto de Shahramanyan esixe que os cidadáns deixen pasar polo paso de Latxin sen restricións, cos seus coches e os seus bens, "incluídos os militantes que deixaron as armas".

O paso de Latxin levaba meses pecho da man dos milicianos acerbaixanos, situación de bloqueo que deixou graves consecuencias para a poboación de Nagorno Karabakh. Segundo a CNN, utilizando fontes da Axencia de Desenvolvemento Internacional de EEUU, moitos dos que acudiron ao exilio chegaron a unha situación "lamentable" e sofren unha "desnutrición grave".

A maioría dos exiliados refuxiáronse en Goris, unha cidade turística situada na fronteira con Armenia.O correspondente de The Guardian escribiu que a esta cidade chegan centos de refuxiados cada hora, que viaxan a través da interminable caravana que se estende ao longo de cen quilómetros pola capital de Stepanakert, Nagorno Karabakh.

Seguinte Armenia?

O conflito de Nagorno Karabakh entre Armenia e os Acerbaixán converteuse nunha peza sacrificada nesta zona entre Europa e Asia. O distanciamento entre Rusia e Armenia e a capacidade de influencia de Turquía nas relacións entre Occidente e Rusia teñen que ver con iso.

Así, como explica o xornalista Karlos Zurutuza neste artigo de Naiz, a seguinte peza pode ser o propio Armenia. Na capital de Armenia, Erevan, as protestas contra o seu presidente, Nikol Pashinian, son cada vez máis numerosas: "Pero un cambio de rostro na pequena Armenia non impedirá que o seu pobo viva os momentos máis difíciles desde o xenocidio en Anatolio", afirma Zurutuza.