A primeira clave da reflexión a realizar polo Departamento está no ámbito da organización. A escaseza de persoal en Recursos Humanos provocou, nalgúns casos, un caos organizativo; e noutros, o incumprimento dos prazos administrativos e a falta de resposta ás peticións de revisión da documentación que demandaban os participantes. Ademais, na convocatoria non se definiron, como ocorre noutras comunidades autónomas, os criterios de avaliación, que foron publicados o 14 de xuño, 10 días antes do comezo das probas.

En canto ao ámbito estrutural, a sucesión das diferentes fases valora a parte memorística por encima da capacidade da actividade docente, comezando coa parte teórica e deixando sen posibilidade de defender a parte práctica, na que se pon en práctica as virtudes profesionais das persoas. En varias ocasións, esta medida foi resolta noutras comunidades como Cataluña, dando inicio ao proceso pedagóxico, é dicir, coa Programación e Unidade Didáctica, e deixando o exame escrito para un segundo momento. O caso máis significativo tivo lugar na especialidade de Música, na que, a diferenza de Navarra, esíxese unha proba de interpretación individual na maioría das comunidades.

No que se refire ao desenvolvemento das probas, a escaseza de criterios de avaliación e a falta de información pública das rúbricas de ponderación utilizadas polos tribunais, sendo ambos os elementos básicos de calquera currículo educativo, demostran que o acceso ao ensino é totalmente subxectivo, depende en gran medida da sorte e do cansazo do tribunal. É máis, hai que sinalar que a posibilidade de utilizar material de apoio para a defensa da programación e non da unidade, tal e como establece o R.D. 276/2007, é totalmente incompatible coa actividade diaria.

Non se pode obviar a información subxectiva e desfasada dos temarios e libros de texto, unha cuestión que beneficia a algunhas academias e sindicatos, deixando en evidencia unha pequena industria chea de intereses, que quedaría invalidada cun único temario para acceder á función pública.

Finalmente, o alicerce firme que promove e dá paso a esta tormenta perfecta é a Lei Foral reguladora da contratación, derrogada polo Tribunal Superior de Xustiza de Navarra, pero vixente grazas a un recurso do Departamento. Isto establece a relación entre as listas de contratación e as oposicións, a través das listas preferentes que o conselleiro de CDN impuxo en 2007, o que, como se viu ao comezo do curso, impediu resolver os problemas de contratación.