A conselleira de Vivenda, Mocidade e Políticas Migratorias de Navarra, Begoña Alfaro, compareceu en comisión parlamentaria para valorar o informe sobre Vivenda de Navarra que fixo público o Goberno foral a petición de EH Bildu. Tendo en conta os últimos datos dispoñibles, a de decembro de 2023, o Goberno de Navarra só cobre o 3% da demanda de vivenda pública. No caso do aluguer, o dato é do 1,1%, cunha oferta de 166 para a demanda 15.054. En canto á compra, sitúase no 8,2%, con 6.192 solicitudes e 506 ofertas, respectivamente.

No entanto, Alfaro concluíu que “imos polo bo camiño”, xa que “Navarra é a comunidade que máis vivenda pública está a construír: 1,25 sobre 1.000 habitantes, moi por encima da media do Estado español”, sinalou. “Así mesmo, si comparásemos os nosos datos cos países do centro e norte de Europa, non estariamos moi preto, e ese debe ser o noso destino”, recoñeceu.

Segundo a conselleira, Navarra está lonxe dese obxectivo “polas políticas especulativas das décadas pasadas”. De feito, o Goberno Foral non aplicou até 2022 a cualificación indefinida das vivendas protexidas. “Estamos a pagar as medidas do pasado e veremos os resultados dos días dentro de 15 ó 20 anos”, sinalou en relación ás novas construcións. Alfaro anunciou 728 novas vivendas de protección oficial para o próximo ano.

Colaboración público-privada, esperanza sen garantías

“E mentres tanto, que?”, preguntan as persoas que están detrás dos datos da demanda insatisfeita, sobre todo as persoas novas. Segundo o último informe do Observatorio de Emancipación do Consello da Mocidade de España, só o 16,2% dos mozos navarros está emancipado, e a idade media para saír do fogar paterno supera os 30 anos.

Si botamos unha ollada á coñecida plataforma Idealista para a compravenda de vivenda por Internet, pódese apreciar a causa deste fenómeno: por exemplo, neste momento en toda Pamplona só hai 6 vivendas por baixo dos 700 euros. Devandito prezo é o límite establecido polo Goberno de Navarra para que Emanzipa poida solicitar a subvención.

Por iso, Alfaro anunciou que a prioridade dos próximos meses é “informar os propietarios que teñen unha segunda casa e non queren alugala”, para que incorporen o seu inmoble nunha bolsa pública de aluguer. Con todo, non concretou como o Goberno pretende atraer aos seus propietarios a esta colaboración público-privada que se está levando a cabo na empresa pública Nasuvinsa.
Con todo, Martín Zamarbide, do sindicato de vivendas Haritu, non ve ningunha esperanza nesta proposta: “A socialdemocracia non ofrece solucións ás familias que quedan na rúa e vemos que a situación vai a peor, non só polas grandes empresas, senón tamén polos pequenos propietarios. Non se pode facer moito si as vivendas buxán non pasan a propiedade pública e non se comercializan a moi baixo prezo. A medida que a propiedade se vai acumulando máis beneficios, máis xente queda na miseria.”

As familias máis vulnerables, á marxe dos mozos, son as que máis sofren este problema. A traballadora social Marta Antoñana está directamente relacionada con moitos destes colectivos, xa que traballa na entidade Paris 365 de Pamplona/Iruña. A súa lectura é a seguinte: “Non debemos esquecer que as políticas sociais e de vivenda marxinan ás persoas en situación irregular, xa que non poden apuntarse para recibir axudas públicas”, lembrou.

“Doutra banda, dos inscritos, moitos quedan na lista de espera, como está a pasar en Nasuvinsa. O Goberno de Navarra acaba de dicir que 17.000 persoas inscribíronse nos programas de vivenda de protección oficial, pero non mencionou que xa non deixan entrar a máis persoas”. En consecuencia, “ser os mellores datos do Estado non demostra nada da política social en materia de vivenda”, dixo Antoñana.

Pola súa banda, Iker Narbona, do Sindicato Socialista de Vivenda, cre que “estas comparacións son odiosas”. Na súa opinión, todas as comunidades baséanse na mesma premisa para xestionar a política de vivenda: “O negocio non se toca”. O mozo di que sabe que as “institucións capitalistas” non van reverter a situación, pero tampouco fan “o que está nas súas mans”. “Como explicar doutra maneira que non se expoñan as vivendas dos bancos que prometen desafiuzamentos?”.

CONCENTRACIÓN PARA PARAR UN DESAFIUZAMENTO

Ante esta pregunta, Narbona aproveitou a ocasión para anunciar este venres, 4 de outubro, a convocatoria do Sindicato Socialista de Vivenda para paralizar o desafiuzamento ordenado por Ibercaja en Artikaberri. A concentración terá lugar ás 8:30 no número 3 da rúa Nais da Praza de Maio.