Rosello afirmou que as inmatriculaciones realizáronse "conforme á lei" pero admitiu que "hai un recurso no xulgado". Explicou que cando el chegou á Igrexa de Navarra había "vontade aberta" no tema das inmatriculaciones, a pesar de que a realidade "estaba parcialmente pecha".
O arcebispo afirmou que o único que queren é o que lles pertence, pero engadiu que "si un xuíz dinos que iso non está ben e que non nos corresponde, eu devolveríao con gusto". Resume a postura do Arcebispado: "Si hai un recurso e pídennos ou ordenan que regresemos, devolveriámolo". Ademais, precisou que non estarán "a pelexar ata que saian a Bruxelas" cos recursos interpostos, segundo precisou a federación vasca de dialectos vascos.
Igrexa católica Omnipotente
O artigo 206 da Lei Hipotecaria de 1946 e o seu Regulamento de 1947 permitiron a firma de bens en nome da Igrexa, equiparando á Igrexa e aos bispos coa administración pública e os notarios. Esta lei baséase na amizade do Réxime Franquista coa Igrexa católica, e tal e como subliñou o coordinador Recuperando: "(Franco), ademais de consolidar o seu poder, premiou á Igrexa católica polo seu incondicional apoio".
Esta lei non foi derrogada cando a Constitución española de 1978 ratificou a confesionalidad do Estado. É máis, en 1998 José María Aznar concedeu á Igrexa unha vantaxe adicional: "A posibilidade de inmatricular lugares de culto que non se atreveron a facer nin sequera o réxime franquista", afirmou a coordinadora nunha nota. A lei foi suspendida en 2015 tras unha sentenza ditada polo Tribunal Europeo de Dereitos Humanos (TEDH).
"Non hai maneira de saber que se inmatriculó coa firma dun bispo"
Aínda que as palabras do arcebispo de Navarra expresan a disposición a devolver os bens inmatriculados, o presidente da coordinadora Recuperando, José María Rosell, afirmou que non hai forma de coñecer os bens inmatriculados coa firma dun bispo. Tamén denunciou as dificultades para obter máis información básica que precisen para a recuperación dos bens: "A Igrexa non informa de miles de inmobles e leiras, ofrece descricións demasiado xenéricas que impiden o seu coñecemento e, na realidade, propiedades que acollen unha gran cantidade de inmobles, están inscritas como propiedade única".
"Os únicos documentos que están fóra de toda dúbida son as simples notas inmobiliarias, pero o camiño para obtelas está a ser practicamente imposible", explicou o portavoz.