Aínda que hai cinco socios, de momento son dous os asalariados. “A miña cuñada e eu estabamos en paro e no canto de que alguén estivese á espera de que nos contratase, nós pensamos pór algo en marcha”, explica Jox Ubau Galartza. En lugar de cervexa, o mozo afirma que podería ser outro proxecto, xa que lles daba igual producir queixo, ovos, caracois ou outra cousa. Pero como eran amantes da cervexa e sabían que os compañeiros que se marcharon tiñan a intención de deixalo, non lles pareceu mala idea dedicarse a iso.
“A nosa cervexa é totalmente artesá, o único que nos falta é que produjamos a cebada e o lúpulo”, di o cervexeiro. Todo o proceso fano eles mesmos na zona que teñen no polígono de Burgui e tratan de adquirir as materias primas de cerca. “Por exemplo, collemos o lúpulo a un mozo de Olite e traemos as botellas de Mendavia”, di. O mozo recoñece que lles resulta máis difícil conseguir a cebada local, pero se en Euskal Herria hai empresas pequenas, a intención é empezar a consumila aos poucos. “Aínda estamos a producir como o facían os vellos socios, pero o que temos en mente é que todo ou polo menos a maior parte fágase con temas próximos”, engade.
Debido á pandemia, a actividade dos bares e restaurantes permaneceu pecha durante estes meses. Con todo, a medida que se vaia recuperando a "normalidade", a intención é que se produzan uns 700 litros por semana. “Vende cervexa en botellas e barrís, sobre todo aquí, nos vales de Roncal e Salazar, pero tamén nalgúns puntos de Pamplona”. Os membros de Xorta tamén acoden a feiras e dispoñen dunha terraza con cañero que abren os fins de semana no polígono de Burgui. Os mozos quéixanse do aluguer da nave, xa que a teñen alugada a través dun servizo do Goberno de Navarra e os prezos son similares aos de Pamplona. “Si os mozos queren quedar aquí, deberían axudar máis”, di Ubau.
De momento, están a producirse sete tipos de cervexa: amarela, tostada, tipo APA (American Pale Ale) e IPA (Indian Pale Ale) e negra. “As cervexas artesanais están a adquirir cada vez máis fama e as linguas da xente vanse afacendo aos poucos. Ao final, as cervexas de sempre están mortas. Que quero dicir con iso? Que sempre están igual, que os fermentos, que non cambian. Os artesáns si, son cervexas vivas”, concluíu.