Muros da música
A última cruzada, o último pracer, o último suspiro... O repertorio de música vasca dedicado ao último é prolífico. O último, ademais, adquire un valor engadido cando non se pode prever, aínda que cada vez os grupos teñan máis medido cando e como despedirse.
Recentemente, Huntza ofreceu o seu último concerto en Miribilla, Bilbao, aínda que foi anunciado en febreiro de 2023. En canto a En Tol Sarmiento, en decembro do ano pasado déronse a coñecer as datas dos espectáculos do 20 aniversario, días que os alaveses consideraron históricos. Pero o histórico será a espera, xa que ETS tocará en marzo de 2025 no BEC de Barakaldo.
Desde logo, non é unha crítica aos grupos antes mencionados, senón un intento de comprender a tendencia actual, como fixo Jon Urzelai no seu ensaio O seu festak. No seu libro Urzelai afirma que vivimos nun paradigma que prioriza os colectores fronte aos contidos. Non se pode resumir mellor o comportamento actual. O sistema de comunicación actual fainos vivir, coma se estivésemos a piques de afogarnos, no limiar do final continuo. E onde lévanos esa tendencia? Basicamente a consumir de forma bulímica. A fórmula parece funcionar: elixir a maior praza posible, facer un prognóstico con gran antelación, vender e esgotar as entradas en rampla, proxectar a imaxe de éxito, ofrecer outro evento para a seguinte función, colgar sold out afix... bla, bla, bla. Coñeces a historia, non é cuestión desta mañá. Por exemplo, Hertzainak simulou o saúdo en tres ocasiones, como o fará ETS.
Á vista das tormentas dos concertos de despedida, non sei o alcance da expectación pola música ou polos músicos, non sei si a propia música caeu nas garras das estratexias de comunicación e consumo
Tirando do seu libro Lumes festak, atopeime na revista Jakin coa análise arbustiva, cirúrxico Okeyish de Gorka Urbizu, que iniciou un inicio. O texto, que recolle as palabras de Francis do Doutor Desexo, recolle as palabras do músico de Lekunberri: “Vivir da música é fácil, a única condición é non ser músico”. Si a escena non é o que antes era, a quen se move?
Así mesmo, si falamos de contidos, haberá que preguntarlles aos músicos que é o que vén cando os aplausos calan. Haberá que falar da vulnerabilidade dos creadores vascos ou da seca das vendas máis aló do oasis de Durango. INESQUECIBLE!, MEMORABLE!, HISTÓRICO! cada vez que leo, eu só vexo repeticións queimadas por epicas. E vendo as tormentas da xente dos concertos de despedida, non sei até onde é a expectación pola música ou polos músicos, non sei si a música caeu nas garras das estratexias de comunicación e consumo até converterse nunha mercadoría buxán. Como canta o beizo, vestímonos das normas doutros, desgraciadamente, estamos nesta roda, si nós queremos ou non. Iso é o único que teño claro.
Pero, bo, polo demais, todo ben, eh! En marcha para sempre. Por unha banda, xa sabedes, e por outro, que queredes dicir? Estaredes a facer reservas para a final da Copa do Rei Athletic, non? Non o deixes até o último día.
Aritz Peñagarikano Irazusta
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]
Para que o ensino concertado?
A nova Lei de Educación aprobada na CAV contra a maioría dos axentes da escola pública ten como obxectivo garantir a gratuidade do ensino concertado a través do financiamento dos poderes públicos. No Estado español tamén se anunciou unha... [+]
O 15 de novembro celebraremos en Errenteria-Orereta as tres xornadas organizadas polos diferentes axentes que conformamos Euskal Herria Digitala. Trátase dun taller de autodefensa dixital feminista e unha charla sobre a dixitalización democrática.
Os membros de DonesTech... [+]
Levamos unhas semanas escoitando en todos os medios e redes sociais as opinións de Iñigo Errejón sobre as acusacións de violencia machista. Xunto a iso, están a xurdir moitas controversias: como debemos denunciar as mulleres, como deben ser as nosas relacións sexuais, o... [+]
Hai quen di que as eleccións non serven máis que para dar carácter legal ás decisións políticas. E non son poucos os que pensan así. Vale, pero con iso dinse moitas cousas, entre outras cousas, que o verdadeiro poder, o poder, está fóra dese xogo.
Pero, na miña... [+]
Nas últimas décadas traballei no ámbito do eúscaro, tanto na euskaldunización de adultos en AEK, como na defensa dos dereitos lingüísticos no Observatorio, ou a favor da normalización do eúscaro no Consello de Euskalgintza. En todas partes tocoume escoitar terribles por... [+]