A palabra ecofeminismo podémola ler no texto de Francoise d´Eaubonn en 1974, Le feminisme ou morre , onde di que o razoamento é simple: Feminismo ou morte. E argumenta: “A única mutación que pode salvar o mundo actual é o "gran investimento" do poder masculino, que supón unha expansión mortal da industria tras a sobreexplotación agraria. Non é 'matriarcado', claro, ou 'o poder das mulleres', senón destruír o poder da man das mulleres. E por último, o final do túnel, unha xestión igualitaria do mundo para rexenerar (e non tanto para "protexelo", como creen os amantes do medio ambiente da primeira onda)”.

Esta base radical foise completando con múltiples miradas ecofeministas. Moitas correntes, pero que conflúen na necesidade fundamental: as lóxicas que estruturan a opresión das mulleres* e a destrución da natureza teñen unha estreita relación, heteropatriarcada. Da man de opresiones diferenciadas e diversas, o heteropatriarcado constrúe un sistema de dominación territorial e vivencial de forma integral, a nivel económico, social, político, cultural e simbólico.

O sistema integral de dominación xorde no útero do monstro que nos rodea e atravésanos. Donna Haraway proponnos ir máis aló dos sistemas normativos de familia, reprodución, parentesco e sexo/xénero coa metáfora do útero do monstro e lévanos a revolucionar de raíz algúns conceptos e vivencias que temos construídas; dicotomías (cultura natural, home, emoción de razón, ser negro, corpo de xefe…), dicotomías, dicotomías profundas, económicas, etc.

Ao agudizar a mirada, con todo, podemos identificar prácticas e movementos sociais que quizá non sexan considerados como ecofeminismos, que non forman parte da modernidade. Ao dialogar e devanar con eles, ofreceranos a posibilidade de pór en evidencia a amplitude do sistema de dominación e pór en perigo máis dicotomías. O refinamiento da mirada tamén agudiza os compases, porque a miúdo nos movemos en termos e formas occidentais.

Co obxectivo de devanar o ecofeminismo en Euskal Herria queremos traer cada mes a esta columna unha serie de reflexións, desde análises máis respiratorias, desde carencias, desde retos, desde o día a día, desde os ensinos. Para crear parentes e outras figuracións que no útero do monstro resúltannos inadaptados e inimaxinables.