O informe anual da Organización Non Gobernamental Oxfam Internacional é indiscutible tamén en 2023. No foro económico de Davos publicouse o documento "A lei en grao sumo rico", que se pode consultar en francés e castelán, aproveitando que se reúnen as autoridades máis importantes do mundo.

Oxfam demostra ano tras ano como se acelera a desigualdade no capitalismo. En 2014 informouse en ARGIA como 85 persoas máis ricas tiñan o mesmo número que 3.600 millóns de persoas no mundo. En 2016 eran 62. Para 2017 eran 43. En 2019 eran 26 os que tiñan a mesma idade que a metade da poboación mundial. Logo veu a pandemia, as dez persoas máis ricas dobraron a súa fortuna e para 2022 destacaba que as dez persoas máis ricas seis veces máis que os 3.600 millóns de pobres. O informe de 2023 destaca que en dous anos –decembro de 2019 a decembro de 2021– dous terzos –63%– da riqueza mundial ha quedado en mans do 1% máis rico.

O 99% restante conseguiu a metade desa riqueza. Está a quedar claro que cada ano os máis ricos son máis ricos e os pobres máis pobres: “Na última década duplicáronse os miles de millóns de persoas e as súas riquezas”, asegura.

Ao mesmo tempo, unha persoa de cada dez pasa de media fame, 820 millóns de persoas. Tamén son as mulleres e os nenos quen peor o están: “Nos fogares son os últimos en comer e en menor cantidade; as mulleres e os nenos representan o 60% das persoas que sofren fame”.

A fortuna de miles de millóns aumenta cada día 2.700 millóns de dólares. As empresas do sector enerxético e alimentario son as que máis riqueza obtiveron en 2022. 257.000 millóns de dólares distribuídos entre os accionistas das empresas.

Aumentar impostos aos máis ricos

Oxfam propón subir impostos aos máis ricos para cambiar o desequilibrio de Fortuna: “Unha maior presión fiscal aos máis ricos dos extremos non é a única forma de solucionar a crise das desigualdades, pero é un elemento fundamental”. Para iso dirixiuse aos gobernos: “Xa é hora de que os gobernos deixen unha ideoloxía orientada ao fracaso, coa intervención dunha elite rica e poderosa. Xa é hora de que graven a riqueza extrema”, advirte o director de Oxfam, Francos Cortada.

Si aplicásese o imposto sobre a riqueza ao 5% dos máis ricos, podería recadar 1,7 billóns de dólares ao ano, segundo o estudo. Desta maneira permitiríase que 2.000 persoas saísen da pobreza e poderíase facer un plan mundial para erradicar a fame. Na actualidade, só 4 céntimos por cada dólar recadado fiscalmente recádanse da riqueza, e a metade dos máis ricos vive nalgúns países onde non se lles impón ningún imposto cando reciben a riqueza en herdanza.

Os medios de comunicación baixo o control dos máis ricos

Os máis ricos teñen infinidade de formas de non pagar impostos. Segundo explican no informe, para defender os seus intereses, presionan directamente aos políticos mediante doazóns e lobbies, e indirectamente a través da propiedade e o control dos medios de comunicación.

A maioría dos medios que chegan á cidadanía están en mans de miles de millóns. En Francia, por exemplo, once ricos teñen a propiedade dos principais medios e axencias do país: controlan o 80% dos xornais, o 57% da cota da televisión e o 47% da cota da radio. Froito diso é o control da información e o “reto” de implantar reformas progresistas, segundo Oxfam.

“Un pequeno grupo de privilexiados extraordinariamente ricos ten poder de poder e influencia no debate político”. Deron un exemplo concreto: “Recentemente, a economista francesa Julia Cagé recolleu como os medios de comunicación propiedade do millonario Vincent Bolloré dedicaron cada vez máis tempo en televisión aos invitados que defenden as políticas dereitas”.