O fin do mundo
- Vin xa ao catro cabaleiros da Apocalipse mirar cara ao horizonte e lanzarse cara a nós. O primeiro, montado nun cabalo branco, lánzase apaixonadamente á conquista do mundo; o segundo, montado nun cabalo arroxado, vai estender a guerra, mentres que o que cabalga sobre un cabalo negro esparcirá no noso planeta a fame, a pobreza e a miseria, e sobre o cabalo amarelo xace a morte cunha longa guadaña. Que non sabemos ou que non coñecemos? Estes cabaleiros traballan entre nós desde que o mundo é mundo ou desde que o home é humano, mesmo antes de que a Biblia dea un aspecto antropomórfico.
Morte natural (?) os que pensan, de súpeto, terminarán fóra de si mesmos, en presenza da morte inminente. As autoridades (políticos e enterradores) pídennos que esteamos tranquilos. Outros, en cambio, toman precaucións (médicos e psicóticos que se deleitan na histeria colectiva). Todos os expertos din que ven o risco de que a epidemia se converta en pandemia. Pero a pandemia viviu na nosa contorna desde sempre, estendida por todos os recunchos do mundo, e non lle demos resposta histérica: gripe, SIDA, medo, colesterol, tensión, ébola, cancro, vacas tolas, galiñas…
Hai unha teoría sobre a mesa. No planeta Terra hai demasiada poboación. Sobra xente para que o planeta non estale. Non hai un día xusto para facer unha guerra convencional en todo o mundo. Pois creemos nun laboratorio gobernamental un virus caótico que só matará a persoas maiores de sesenta anos. Os máis débiles, os que están máis preto da morte que da vida. Deste xeito, o crecemento da poboación mundial verase interrompido e o planeta terra terá un equilibrio humano regular a medio prazo. O terror, a psicose e o histerismo xa se globalizaron. E veremos suicidios colectivos por todas partes, argumentando que xa temos aquí o Día do Xuízo Final. Nun inexpugnable búnker situado entre Noruega e o Polo norte, o Día do Xuízo Final, polo si ou polo non, están a almacenarse sementes de todo o mundo para facer fronte ao deserto que se espera tras o cataclismo.
Non, non se trata dun asunto de broma, por suposto. A miseria, a fame, a guerra e a morte son o pan de cada día neste planeta, son as verdadeiras pandemias. Pero Edena tamén está en perigo hoxe, sempre estivo, pode levarnos unha tose maldita e collernos do saco en canto estornuda.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]