A conferencia comeza cunha exposición sobre que é a economía social transformadora: "Conxunto de actividades organizadas territorialmente e colectivamente para dar resposta ás necesidades da comunidade na que vivimos, situando as vidas no centro da actividade económica".

A continuación, traballou algúns puntos desta definición con exemplos actuais

Atendendo á situación particular actual, abordáronse os seguintes puntos:

"Non imos volver ás condicións previas á crise sanitaria"

"Vivimos a crise do coronavirus dunha maneira moi violenta, pero isto é sobre todo unha aceleración da crise. Veunos como unha crise sanitaria, pero unha das primeiras cousas que estalou e que o coronavirus deixou claro que temos unha crise de coidados tremenda. Cando saiamos de aquí, teremos enfronte a xestión da crise sanitaria, teremos unha crise económica por diante e terémola vixiando, explotada". Nun curto período de tempo verémonos nunha situación bastante mala, "e teñamos claro que a saída non vai ser a entrada desta crise". En ningún caso volveremos ás condicións anteriores.

"Calquera cousa que sexa fortalecer a comunidade é loitar contra o autoritarismo"

O choque entre a comunidade e o autoritarismo dixo: "Hai movemento comunitario, redes de vixilancia, solidariedade que se organiza nos pobos ou no outro extremo hai autoritarismo: maior presenza policial e militar... temos dúas opcións, ou fortalecemos e apostemos polas comunidades, ou de forma activa ou pasiva, caemos no autoritarismo. Este momento é clave, e calquera cousa que sexa fortalecer a comunidade é loitar contra o autoritarismo".

"A todos tocaranos construír un mundo novo"

"De verdade, vainos a tocar construír un mundo onde a comunidade e a vida estean no centro da nosa actividade. Pero a realidade vénnos polo camiño oposto. Que facer? Parece unha vertixe, pero Euskal Herria demostrou desde proxectos socioeconómicos, desde proxectos de construción popular, que temos ferramentas, que sabemos utilizalas, que temos a capacidade de apropiarnos das nosas vidas e de organizarnos. Pois utilicémoslo. Vai ser difícil, pero ou o imos a facer nós de forma comunitaria, ou alguén vai tomar decisións no noso nome".

Expón empezar a facer "cositas": "Unha socialización dos beneficios, podemos crear caixas de resistencia... pero teremos que crear novos proxectos socioeconómicos. A realidade empuxaranos a facer máis proxectos en momentos difíciles".

Puxo a súa forza na seguinte mensaxe final: "Ten que ser unha saída colectiva, unha saída que se desenvolva fortalecendo á comunidade e ao público, fronte ao mercado e ao capital. Para iso necesitamos proxectos comunitarios e socioeconómicos. Necesitaremos un estado. Empecemos a celebrar Euskal Herria, porque o que non se celebra non existe". O último de todos foi "que a vida sexa mellor, que a prosperidade sexa para todos e todas". ".

Aquí pódese ver toda a charla: