A continuación realízase unha lectura completa de Itaia.
Durante as últimas semanas Euskal Herria tivo unha gran difusión nas festas e nas agresións por picaduras de numerosas mulleres nos jaigiros. Proba diso foron os feitos denunciados en Bayona, Azpeitia, Vitoria-Gasteiz e Bilbao e en máis lugares. As mulleres no noso día a día padecemos todo tipo de agresións, e no ambiente festivo as agresións agudízanse e normalízanse máis: retoques, violacións, exposición a babosos...
Nas últimas semanas estamos a sufrir agresións por punción, e así as mulleres, pensando que podemos ser as seguintes, estamos a ser expulsadas deses espazos de socialización, sen capacidade para garantir a nosa seguridade.
Ante a gravidade da situación, as institucións volven pór de manifesto a falta de vontade real e de capacidade para afrontar a situación. Por iso, é necesario que as traballadoras e traballadores desenvolvan ferramentas propias para garantir a nosa seguridade e poder levar a cabo respostas eficaces ante as agresións.
A iso responden as loitas e os medios que puxemos en marcha desde Itaia en diferentes rexións. Protocolos, incorporacións colectivas, mecanismos preventivos...
Cremos necesario denunciar esta grave situación e subliñar a necesidade de actuar e organizarnos ante as agresións.
Durante o mes de agosto convocaremos unha serie de mobilizacións co obxectivo de pór en común a urxencia de facer fronte ás agresións que sufrimos as mulleres, e en concreto aos ataques de picada. Porque é responsabilidade de todos responder a estas agresións.
A primeira mobilización terá lugar en Vitoria o 3 de agosto, en Donostia o 13 e en Bilbao o 19.
Evitar picadas, organizar a protección fronte a ataques.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]