Coincidindo co chamamento do estado español, a mobilización congregou a miles de persoas e quixeron deixar “claro” que “a solución ao problema da vivenda non virá da man dos políticos que financian o negocio inmobiliario, senón da organización e a loita por melloras eficaces para reducir os beneficios do sector inmobiliario”.

Ao termo da manifestación, o Sindicato Socialista de Vivenda leu un comunicado no que denuncia que a vivenda se converteu nun factor crave do "empobrecimiento da clase traballadora". Segundo a organización, os prezos cada vez máis altos, as dificultades para alugar ou comprar e o aumento dos desafiuzamentos son síntomas dun problema estrutural: “A nosa miseria é a súa riqueza”.

Segundo o sindicato, o problema da vivenda é un problema unicamente para a clase traballadora, “mentres todo vai ben para os empresarios e os arrendatarios”. Alertan sobre a incidencia do problema da vivenda en colectivos como “mozos traballadores, non emancipados” e “persoas racializadas e migradas que se enfrontan ao racismo da miseria e os inmobles”.

Os portavoces criticaron as respostas das institucións ao problema e afirmaron que “dar máis poder aos empresarios responsables do problema non pode ser a solución ”. Denuncian que as medidas políticas actuais “fortalecen o negocio inmobiliario” e outras como a suspensión dos desafiuzamentos son “falsas” ou insuficientes: “Non se trata de baixar os prezos máis amodo, senón de garantir que nos empobrecen máis lentamente”.