Ante a chamada dos sindicatos de traballadores, miles de persoas percorreron as rúas de Baiona para expresar o seu rexeitamento á reforma de pensións de Emmanuel Macron. Os sindicatos de traballadores CXT, FO, FSU, CFE-CGC e Solidaires, as estruturas de estudantes UNEF e UNL e o sindicato LAB no que respecta a Ipar Euskal Herria, chaman a seguir mobilizados. Co obxectivo de aumentar a presión, pídese aos cidadáns que volvan saír á rúa o 11 de xaneiro.
Unha vez máis, decenas de miles de traballadores secundaron a xornada de folga e saíron á rúa. Ao termo da manifestación, levouse a cabo unha acción contra bancos e entidades aseguradoras. Aquí tedes o vídeo que Ekhi Erremundegi de Berria difundiu nas redes sociais:
https://twitter.com/EkhiErremundegi/status/1215237643484762114?s=20
#BlackRock volverase agora "contra os bancos e seguros que queren roubar as nosas pensións" \
— Ekhi Erremundegi (\berria pic.twitter.com/ZSdZtNla7DEkhiErremundegi) xaneiro 9, 2020
https://twitter.com/EkhiErremundegi/status/1215237643484762114?s=20 Tal e como reflicte a diversidade mostrada na manifestación de Baiona, os traballadores do sector público e privado responderon positivamente á convocatoria de folga. Enfermeiras, avogados, profesores e traballadores de varias empresas do sector industrial han acudido á concentración que se celebrou en Baiona. Xunto a eles mobilizáronse estudantes, tanto retratados como parados. Co mesmo mensaxe a miúdo, ás 15:00 horas, en Maule.
A de hoxe é a 36ª xornada de folga convocada polos folguistas. Deste xeito, a folga que se produciu no Estado francés nos últimos 30 anos está a ser a máis prolongada en contra da reforma. A actual superou a duración da mobilización que se prolongou desde o 18 de decembro de 1986 até o 15 de xaneiro de 1987 (tamén se mobilizaron traballadores do SNCF a favor duns salarios e unhas condicións laborais dignas).
A pesar de que a folga indefinida sentiuse máis intensamente nas compañías de transporte SNCF e RATP, tamén hai traballadores doutros sectores en folga. Con todo, os folguistas da RATP senten a necesidade de ampliar o movemento de folga na zona. Dado que a folga, e por tanto a lista de días sen ingresos, está a alargarse demasiado, desde o RATP fíxose un chamamento á folga xeral a toda a cidadanía: “Só cos compañeiros da SNCF non poderemos levar o conflito adiante. Os nosos recursos son limitados e teñen un custo económico incalculable, está a ser pesado. Se non estades connosco non gañaremos, tedes que unirvos todos a nós, e non só para un día”. É parte da convocatoria lida o 7 de xaneiro ante os medios de comunicación. Ademais dos traballadores de SNCF e RATP, entre os sectores máis mobilizados na actualidade atópanse os seguintes: avogados, enfermeiras, pozos de petróleo, etc.
É posible que a súa chamada teña unha resposta positiva. De feito, a pesar de que o goberno segue determinado polo desacordo, as chamadas á folga van multiplicándose no principio do ano. Está mobilizado o colectivo SOS Nos Retraites, formado por dezaseis estruturas do sector da saúde, o dereito, a contabilidade e o transporte aéreo. De non conseguir nada por parte do Goberno, anunciaron que entrarán en folga indefinida a partir do próximo 3 de febreiro. O sindicato químico CXT chamou a "acelerar" entre o 7 e o 10 de xaneiro os bloqueos nos centros de investigación petroleira. Na actualidade, das 8 refinarías francesas, existen bloqueos en 5.
A mobilización contra a reforma iniciouse o 5 de decembro e desde entón o Goberno francés non cesou de protestar por ela. Proba diso é a resposta do presidente Emmanuel Macron ás axencias de fin de ano: “a reforma será levada até o final”. A pesar de que anunciou que dentro do novo sistema vaise a ter en conta a torpeza do traballo, o desacordo non se vai tranquilizando. Tampouco hai apertura nas negociacións que se renovaron esta semana. O proxecto de lei presentarase ao Consello de Ministros de Francia o próximo 24 de xaneiro.
Que pensar dá o pequeno rastro das denuncias realizadas o 28 de abril e que a súa única sucesión sexa a cadea continua de accidentes e mortes de traballadores. En Azkoitia, unha vez máis na construción, un traballador de 62 anos morre nun accidente moi común e por tanto... [+]
Cando os avós eran novos, a xubilación representábase como un momento para gozar da vida. Período de recollida dos froitos do traballo realizado durante estes anos. Que satisfacción! É unha pena que os mozos de hoxe en día non sexan capaces de sentirse nunca. Pódese... [+]