Miles de persoas que nos últimos anos saían á rúa en Baiona e Bilbao en defensa dos dereitos dos presos políticos vascos, este ano tiveron que mobilizarse doutra maneira pola pandemia de COVID-19. Este ano, os organizadores decidiron levar a cabo unha mobilización descentralizada na que miles de persoas saíron á rúa. Por territorios, en Navarra realizáronse 78 convocatorias, en Bizkaia 74, en Gipuzkoa 69, en Araba 17 e en Baiona levouse a cabo a mobilización conxunta de Zuberoa, Nafarroa Beherea e Lapurdi.

A de Baiona, a maior mobilización

En canto a Ipar Euskal Herria, Bake Bidea e os Artesáns da Paz fixaron unha única cita en Baiona. Ao chegar desde Zuberoa, Nafarroa Beherea e Lapurdi, 2.000 persoas reuníronse a ambos os dous lados do río Errobi, cubrindo a fronteira entre Baiona Tttipia e Baiona Handia con berros de “presos vascos a casa” e conformando unha cadea humana.

Dez anos despois da Declaración de Aiete, Anais Funosas e Mixel Berhokoirigoin de Bake Bidea reafirmaron na conferencia final a necesidade e a demanda de dar un impulso ao proceso de paz: “A actualidade do último día volveunos a dar a entender que o raio de esperanza que se espertou onte coa liberdade condicional de Xistor Haramburu, apagouse enseguida coa orde de prisión de Mikel Barrios. Non aceptamos esta situación ‘entre os dous’, non aceptamos xogar coas nosas veas, non aceptamos. Non aceptamos máis medidas contra o proceso de paz. Non retrocedamos, nin un instante: temos que adiantar!”.

En representación da mobilización, que por votación popular foi apoiada pola Mancomunidade de Iparralde nunha ampla maioría, tamén tomaron a palabra os alcaldes de Donibane Lohizune e Aiziritz, para denunciar a “indiferenza” do Goberno francés e esixir “solución” á situación dos presos políticos. Ao redor de 150 persoas de Lapurdi, Baixa Navarra e Zuberoa sumáronse á cadea humana de Baiona.

237 pobos de Hego Euskal Herria

Iñaki Goirizelaia e Amaia Goirigolzarri, ex reitor da UPV/EHU, leron na crónica de Berria a reivindicación de seis puntos: a repatriación dos presos vascos, o fin do castigo engadido aos familiares, permitir a progresión de grao a todos os presos, a volta a casa dos presos gravemente enfermos e maiores de idade, o respecto do dereito a vivir cos seus pais en España e os anos cumpridos en Francia.

Nunha nota remitida á prensa, Sare quixo subliñar, ademais de ofrecer os datos, que "estamos ante tempos de esperanza". Algo se move. Achegaron a algúns presos, pero moi amodo, e son poucos os que os trouxeron a Euskal Herria".

A continuación algunhas fotos e vídeos.