Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Carta aberta a Mikel Otero

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Como portavoz e secretario da Transición Ecolóxica de EH Bildu, Mikel Otero, mediante esta carta aberta queremos facer algunhas achegas e preguntas á formulación e estratexia de transición enerxética e ecolóxica que se está dando neste país.

Na proposta presentada para dar resposta á crise climática, enerxética e eco-social que vivimos, exponse dous alicerces fundamentais: un, a redución do consumo enerxético. E dous: abastecemento mediante enerxías renovables.

En canto ao primeiro punto, no que se explica non se especifica en que consiste a redución do consumo de enerxía. Dise que hai que baixar á metade a enerxía consumida. Haberá que aclarar que este menor consumo non debe ser só do gasto eléctrico, que non é a enerxía que máis utilizamos cuantitativamente na actualidade. O maior gasto enerxético que utilizamos (80%) corresponde aos combustibles fósiles. E non toda esa enerxía fósil do 80% é electrificable. Nesta formulación, por tanto, debería existir unha estratexia que debería orientarse ao decrecimiento. Si temos que consumir a metade, a falta de formulación que reduza tamén o uso de combustibles fósiles é evidente.

Si consumimos a metade, a falta de formulación que reduza tamén o uso de combustibles fósiles é evidente

Na procura de enerxías renovables non se pode facer a calquera prezo e calquera cousa. Nin dos oligopolios que dominamos até agora. Estes buscan proxectos máis ambiciosos, custosos e laboriosos. Porque se multiplican os rendementos que obteñen pola construción de grandes obras. Trátase dunha política baseada no cemento e as grandes infraestruturas. Co TAV aínda non aprendemos que tiña que sacar, 2.000 camións diarios polas nosas estradas.

Tamén se fala de "democratización das renovables", de "competir polo control sobre esas enerxías". Facémolo só cos proxectos que creamos a partir de agora? Que ocorre, por exemplo, coas estruturas eólicas actualmente en funcionamento en todo o territorio vasco? Competiremos tamén polo seu control? "Vendeuse todo", dise. Pero foi un roubo! Os 44 parques eólicos que se instalaron en Navarra e a CAPV nas dúas décadas anteriores proxectáronse con diñeiro público. Agora todas estas infraestruturas están en mans de Acciona e Iberdrola. Estas multinacionais enerxéticas, en plena crise enerxética, son as mesmas que non se avergoñan de publicar os seus beneficios anuais. Mentres tanto, nós seguimos pagando electricidade, gas e gasóleo nas facturas inchadas, ao son da música de Galán, Felipe, José María, Josu Jon, etc. Pódese democratizar a enerxía e a electricidade nun país no que nin sequera a democracia pode democratizarse? Entre estas autoridades que manteñen o réxime do 78?

O interese (e a decisión) do pobo debería anteporse aos intereses corporativos

En Araba e Gipuzkoa "serán necesarios proxectos como Statkraft", exponse. Quen pon as condicións aquí e a que prezo? Que tipo de máquinas, como e onde colocalas, elixen eles? Ou se lles esixirá en primeiro lugar o aproveitamento de zonas industriais degradadas, por exemplo? Parece que a execución destas obras nestas zonas industriais non será tan rendible para elas. Necesitará menos movementos de terra e cemento? Aquí tamén habería que antepor o interese (e a decisión) do pobo aos intereses corporativos, sexa cal fose a súa procedencia. Esta empresa norueguesa é unha das maiores empresas enerxéticas de Europa, en compañía e parte dos grandes oligopolios. Os seus traballos son promovidos e financiados polo banco noruegués NorgesBank. Este banco é o terceiro accionista de Iberdrola por detrás de QatarInvestment e Blackrock.

Se se nos esixe asumir a responsabilidade desta transición, o primeiro que hai que facer é protexer a contorna que tanto habemos erosionado, preservar as conexións entre os espazos naturais máis reducidos e promover proxectos locais sostibles que nos fagan máis autosuficientes. Non podemos hipotecar máis terra e pobo con grandes infraestruturas.

C.P. Naroa De Armentia Luzuriaga (Vitoria-Gasteiz) e Mirari Aldalur Gabilondo (Azkoitia)

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Irakurleen gutunak
O noso corpo é un campo de batalla

O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]


O esencial é a xente

Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]


Néboa

Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]


Para vivir en eúscaro, a República do Euskera

Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Cando a sede de lucro afoga

O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]


Alegamos en contra do Plan Enerxético de Navarra que non planifica

A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.

Na lectura da... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


Nome e existencia de Umandi

Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]


Eúscaro con memoria

A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]


Aposta de futuro

Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.

Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]


2024-11-20 | LAB sindikatua
Os transportistas tamén temos que ir ao servizo

O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.

Os aseos son a clave da... [+]


Estafa á vivenda

O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]


Gratuidade nos centros concertados: por que?
Para que o ensino concertado?

A nova Lei de Educación aprobada na CAV contra a maioría dos axentes da escola pública ten como obxectivo garantir a gratuidade do ensino concertado a través do financiamento dos poderes públicos. No Estado español tamén se anunciou unha... [+]


2024-11-15 | Gorka Julio
S2 - Recuperar e reinventar redes

O 15 de novembro celebraremos en Errenteria-Orereta as tres xornadas organizadas polos diferentes axentes que conformamos Euskal Herria Digitala. Trátase dun taller de autodefensa dixital feminista e unha charla sobre a dixitalización democrática.

Os membros de DonesTech... [+]


Que queren as vítimas da violencia machista?

Levamos unhas semanas escoitando en todos os medios e redes sociais as opinións de Iñigo Errejón sobre as acusacións de violencia machista. Xunto a iso, están a xurdir moitas controversias: como debemos denunciar as mulleres, como deben ser as nosas relacións sexuais, o... [+]


Eguneraketa berriak daude