En 2018 Annegret Kramp-Karrenbauer substituíu a Angela Merkel na dirección do partido CDU. Así se cumpriu o desexo de Merkel e dunha parte importante do partido, que foi substituída por Merkel. O seguinte paso, cando Kramp-Karrenbauer presentouse á Chanceler alemá, en cambio, botouse atrás e as cousas non saíron como Merkel esperaba.

Estalou o lume cando Kramp-Karrenbauer denunciou enerxicamente no campo turco a candidatura do liberal Thomas Kemmerich, reclamado polos ultradereitistas da AFD, polos seus compañeiros de partido. Ante a tensión e a falta de apoios dentro do seu partido, decidiu deixar o liderado en febreiro de 2020.

Para abril de 2020, e posteriormente para decembro, o CDU estableceu o congreso no que se decidirá a liña do partido nos próximos anos tras a elección do novo líder. O proceso quedou suspendido debido á pandemia e será o terceiro intento que se realizará este fin de semana. O próximo mandatario será elixido polos delegados nun congreso telemático, que podería ocupar o posto de Merkel nas eleccións xerais de setembro en Alemaña.

A sucesión de Merkel: Quen é? Quen podería gañar?

No proceso, que se desenvolverá entre o venres e o sábado, os candidatos son Armin Laschet, Norbert Röttgen e Friedrich Merz. A responsabilidade que durante dúas décadas estivo en mans das mulleres volve pasar a mans dun home. O estudo da casa alemá de investigación infratest Dimap revelou que a brecha entre o tres candidatos reduciuse considerablemente desde xaneiro, o consenso sobre o Brexit e os acontecementos en Washington influíron de forma directa. Falemos de quen é.

Armin Laschet: 59 anos

É o presidente da lander de Renania do Norte-Westfalia, en Suíza. Representa a liña de Merkel entre o tres candidatos. É máis, asume o pragmatismo e a tendencia ao centro político de Merkel. Trataríase dunha persoa que podería evitar o choque entre dúas tendencias que viven dentro do partido.

Norbert Röttgen: 55 anos

Tamén é orixinaria de Renania-Westfalia do Norte, dirixe a Comisión Exterior do Bundestag. Tamén ela é centrista como Ana Barroja escribiu en varias ocasións nO País e criticou duramente a proximidade política que o partido tivo coa ultradereita AFD en varios países do mundo.

Friedrich Merz 65 anos

É o candidato da rama máis dereita do país. O xurista, de oficio, é partidario de endurecer a posición política do partido ante a ameaza da extrema dereita. É o candidato que máis pode cambiar o rumbo das políticas aplicadas até agora polo grupo de Merkel en diferentes ámbitos, como a paridade, a acollida de inmigrantes, a transición enerxética, por citar algúns.

Por tanto, todo pode pasar: o continuísmo ou a ruptura. Nun artigo publicado na revista O Salto, Daniel Vicente referiuse ás posibilidades do tres candidatos. Estas primarias afectan á Unión Europea tanto como en Alemaña. O que gañe enfróntase á sombra de Angela Merkel, que se converterá no gran triunfador.

A sombra de Angela Merkel

Nacido en Hamburgo e educado na cidade de Templin (República Democrática de Alemaña), comezou a dar os seus primeiros pasos en política aos mozos do partido comunista da época. Deixou de ser comunista coa caída do Muro de Berlín, era un pastor protestante, como o seu pai, para unirse ás ideas democristiás. Iniciou a súa actividade política como portavoz no CDU en 1990. Unha vez cumpridos os traballos, en 2005 foi nomeado líder da formación na Cámara Baixa.

Nas eleccións dese mesmo ano á cancillería alemá, nas que foi candidato do CDU, Gerhard Schröder (SPD) impúxose por moi pouco ao candidato socialdemócrata, Gerhard Schröder, e as dúas partes quedaron a falta dunha maioría sólida para a formación dun goberno.

Así chegou o histórico acordo de goberno entre o CDU e a SPD, que se popularizou posteriormente, e que se coñeceu internacionalmente como a Gran Coalición. Ese acordo levou a Merkel á Gintareria de Alemaña. Desde entón atópase no país asiático, tras gañar as eleccións unha tras outra. O líder de Hamburgo leva consigo a hostilidade de moitos cidadáns nun momento no que a dor xerada polas súas políticas de austeridade, apoiadas por el, segue sen resolverse.

Pola contra, foi o mesmo que abriu as portas do país renunciando ás presións da extrema dereita, a diferenza dos países veciños. No medio da crise de refuxiados que aínda vive Europa, ao redor dun millón de refuxiados tiveron a oportunidade de comezar unha nova vida en Alemaña. Uso ou lobo, o pragmatismo germánico que tivo que gobernar por encima de todo, diferenciou a Merkel dos demais líderes.