“En 2016 varios produtores comezamos a abastecer o comedor de Allende Salazar e creouse unha rede de baserritarras. Iso trouxo consigo o coñecemento mutuo, a empatía e a complicidade. Ao final, créanse sinerxías para o ben común”, di Zelaia-Zugadi. Quen traballaban xuntos levaban tempo pensando en crear un sitio web para a venda directa, pero finalmente puxéronse en marcha en marzo do ano pasado. Creouse durante o confinamento, pero non foi un instrumento de confinamento, senón que se puxo en marcha coa intención de mantelo no tempo.
O proxecto de Gernika é colaborativo, toman decisións entre todos e entenden a soberanía alimentaria como unha peza máis para ir gañando hexemonía. “Temos que ser conscientes de que seguimos sendo marxinais: Só un 10% do que comemos en Euskal Herria é o que producimos alí, e os produtos do noso frigorífico percorreron en moitos casos uns 5.000 quilómetros”.
Preto de 30 persoas de diferentes explotacións abastecen o mercado da web, onde se poden atopar de todo: verduras frescas, pan, lácteos, froita, carne, cogomelos, marmeladas, mel, conservas de peixe… “É un mercado de luns, pero levado a un soporte virtual”.
Os cidadáns teñen de prazo até o mediodía do mércores para presentar as súas solicitudes aos comicios. O pago realízase por internet e a continuación pódense recoller os alimentos de dúas formas: Poden recollelas no local do proxecto Baserritik Gernika os xoves pola tarde ou en casa os venres pola mañá. Os que pasan a recoller a compra pagan dous euros e os que a reciben catro. “Utilizámolo para preparar cestas, loxística e gastos de xestión da web”, explica o compañeiro. Están satisfeitos coa resposta que o proxecto tivo durante estes meses, xa que a praza de mercado non só mantivo á xente de sempre, senón que tamén a feira online conseguiu os seus propios clientes.