“Dicir “non” ao preacordo de Mercedes sería o principio do fin”
- Emilio Titos vinculou o futuro da planta coa aprobación do preacordo asinado por traballadores, patronal e algúns sindicatos no referendo do luns. A maioría dos traballadores oponse ao preacordo. Urkullu e Tapia encomian o preacordo.
O luns votarase en referendo o preacordo asinado pola dirección cos sindicatos UXT, CCOO, Ekintza e PIM. Emilio Titos, director de Mercedes en Vitoria-Gasteiz, nunha entrevista realizada en Radio Euskadi, afirma que o preacordo garantiría o “futuro” da planta, mentres que non aceptalo sería “o inicio do fin” da mesma. Sinala que non pode “nin imaxinar” a negativa. Segundo o director de Mercedes, a empresa fixo “un gran esforzo” por alcanzar o principio de acordo e considera que o incremento salarial pactado é “notable”.
Traballadores en contra
O mércores, día posterior á firma do preacordo, o seguimento masivo da folga convocada polos sindicatos ELA, LAB e ESK (95% segundo os sindicatos convocantes, 75-80% segundo a empresa) manifesta claramente que a maioría dos traballadores está en contra do principio de acordo. Na asemblea celebrada o mesmo día, centos de traballadores reuníronse e decidiron ampliar a folga até o xoves e o venres. Os traballadores conseguiron que a empresa renuncie á súa sexta quenda, e agora a principal reivindicación é que o incremento salarial estea ligado ao IPC.
O Goberno, a favor
O mércores o lehendakari Iñigo Urkullu e a conselleira Arantxa Tapia tamén fixeron declaracións, aumentando a presión sobre os traballadores. Ambos defenderon o principio de acordo. Urkullu expresou a súa “felicitación” e Tapia asegurou que “os dous bandos fixeron un gran esforzo” para moverse das súas posicións e chegar a acordos.
A pesar de que nas últimas décadas producíronse avances significativos nalgúns ámbitos e zonas do proceso de euskaldunización, nas administracións públicas o eúscaro enfróntase a serios obstáculos e ameazas. Ademais da ofensiva contra o eúscaro que se está... [+]
Chega o verán e con el as festas populares de pobos, barrios e cidades. As festas sempre foron refuxio de reivindicacións sociais e políticas, de relacións veciñais e de euforia popular. Toman as nosas rúas e durante uns días son un exemplo de autogestión, de convivencia... [+]
A nova formación de Goberno deixou moitas preguntas sen responder, pero está claro que unha vez máis teremos que ser firmes para apostar pola Escola Pública Vasca. Díxosenos que, aínda que gobernará o mesmo partido, teriamos caras novas, pero tampouco iso foi do todo... [+]
1958an, emakume baserritarrek Donostiako Erdialdea hartu zuten, esnea saltzea galarazi zitzaiela salatu, eta baserritarren eskubideak aldarrikatzeko. Administrazioak esnearen esklusibotasuna Gurelesa enpresari eman zion, eta baserritarrek Bretxan saltzeari utzi behar izan... [+]
