Os relatores lembraron que hai dous meses o Concello de Vitoria-Gasteiz concedeu a Medalla de Ouro á Fundación Centro para a Memoria das Vítimas do Terrorismo na mesma sede da Praza Nova de Vitoria-Gasteiz. Rexeitaron entón a decisión do Concello, porque con este galardón prémiase a “discriminación que esta fundación promove entre as vítimas”. Na rolda de prensa tomaron a palabra Asun Lasa, irmá de José Antonio Lasa Arostegi, asasinado polos GAL, e o ex director Martxelo Otamendi, que sufriu torturas no caso Egunkaria. Tamén estiveron presentes Unai Romano, que foi torturado pola Garda Civil, e Pilar Garaialde, que foi expulsado do Instituto Gogora esta noite.

En lugar de corrixir esta actitude, denunciaron que se está intensificando a organización de actos para que as vítimas volvan ser vítimas. Entre elas atópase a exhibición que a Garda Civil realizou o pasado 28 de setembro en Bilbao fronte ao Museo Marítimo, ou o desfile anunciado pola Garda Civil na Praza Nova de Vitoria-Gasteiz para o 12 de outubro. En Pamplona/Iruña, por exemplo, a Garda Civil desfilará todos os anos pola Avenida de Galicia o día 12 de outubro, día do seu patrón, pero en Vitoria-Gasteiz farao por primeira vez e ademais na praza que alberga o Concello da cidade.

A Memoria Total ha denunciado que con estes actos réndese homenaxe á Garda Civil, cando esta forza violou os dereitos humanos de miles de persoas, “violacións que aínda non foron condenadas”. Lembraron que son vítimas da violación dos dereitos humanos e que por iso manifestan a súa opinión, sempre “no respecto a todas as sensibilidades e chegadas”, pero sen perder o seu obxectivo: “convivencia democrática”.

En 2016 o Instituto Vasco de Criminología entregou ao Goberno Vasco un informe sobre os casos de tortura na CAV entre 1960 e 2015: Delas, 3.577 están documentadas e custodiadas no instituto. A Fundación Euskal Memoria recolleu no libro Oso foi moi dura máis de 9.600 casos de tortura dos últimos 50 anos.

Cambio de rumbo nas políticas de vítimas

Na comparecencia de Memoria Total sinalaron que é evidente o cambio de rumbo que se está dando no novo Goberno vasco en materia de dereitos humanos, memoria e políticas de vítimas. “Parece que os novos xestores pretenden borrar dun día para outro o que a maioría social ha construído nos últimos dez anos con moito esforzo, esperanza e firmeza”.

Subliñaron que da súa condición de vítima dedúcense responsabilidades políticas e penais, pero que quizá os novos gobernantes da memoria non queiran facer fronte ás mesmas e por iso están a dar os cambios. Cren que se trata de impor un relato máis que de construír a convivencia, e que Vitoria-Gasteiz está á cabeza dese cambio de rumbo. Din que “os principios de igualdade e non discriminación deben guiar o traballo das institucións”, polo que fan un chamamento ao Concello de Vitoria-Gasteiz e á Delegación do Goberno na CAPV para que non volvan converterse en vítimas e traballen para superar a asimetría existente entre as vítimas.

Solicitaron xa unha reunión coa alcaldesa, Maider Etxeberria, á que tamén trasladarán as súas reflexións: “Se algo nos ensinou este proceso é o diálogo para avanzar, o consenso e, sobre todo, o respecto á pluralidade e á pluralidade que existe na nosa sociedade”.