Hai uns meses tiven a oportunidade de asistir ao último concerto do grupo musical Hertzainak. Unha oportunidade única. Aquel venres, miles de persoas reunímonos no BEC para eloxiar os acordes rebeldes dos vitorianos, realimentar os diferentes recordos das nosas vidas ou simplemente saír da rutina semanal. Podemos dicir que unha das cancións máis coñecidas do grupo, o vox popular, é o Recoñecemento, e así, aquela noite, os oíntes recoñecemos a Gari e á compañía a fidelidade eterna.
Convertémonos/Convertémosnos nos escravos de “Rutina”, a canción que dicía […] si. Pero que entendemos por rutina? Desde cando nos afoga esa palabra que, aínda que escrita en minúscula letra, ten tanto significado na nosa sociedade? Aínda que non teño moito tempo para reflexionar respecto diso, véñenme á cabeza necesariamente as “liñaxes compañeiros” dos nosos avós. Espertar ou espertar –para ir a diario ao leite–, peitear o só, ir á madeira, recoller as castañas, preparar forraxes para once e unhas persoas, arranxar os ramitos da escoba, bruñir as caldeiras do lume baixo… As súas vidas, dos nosos antepasados, eran como sempre, rutineiras, cheas de rutinas. Pois ben, o día a día estaba inevitablemente ligado ao ritmo dos xiros do goru que a avoa manexaba con mestría.
Tentamos eludir a rutina, pero creo que despois de tanto empeño, paradoxalmente, convertémonos/convertémosnos en escravos desa “revolución”.
Si, si, como ben establecía a Igrexa, había que abandonar todos os domingos e descansar, polo menos até hoxe, pero hoxe non sei si cumprimos tan seriamente esta norma. As mulleres saían da misa e de camiño a casa, cun pouco de sorte, podían falar cos veciños, ou unha licenza para comer unha curtida de chocolate despois da comida, quizá para afastarse un pouco do que podían chamarlles rutina. No caso das mulleres, peccata minuta, pero pecado, con todo. Os homes, con todo, eran máis sofisticados: ían ao bar e reduciron ou esquecían as cargas da rutina entre pequenos e augardentes.
Menos mal que os tempos cambiaron. Hoxe en día, cando saímos da necesidade que inspira a nosa vida, os “afortunados” somos capaces de manexar infinidade de posibilidades para non ser escravos da rutina, para facer fronte á frase de Gari. Crossfit, body-pump, macrame, pilates, escalada, ioga, aprender chinés, levar aos nenos ao parque e gozar do seu tempo libre (polo menos quen poida), ler tranquilamente en casa ou ver Netflix…
Tentamos eludir a rutina, pero creo que despois de tanto empeño, paradoxalmente, convertémonos/convertémosnos en escravos desa “revolución”. Hoxe mesmo, cando saía do traballo e íame a escalar a continuación (porque non comín), pasei por baixo dunha ponte de Galdakao, e mira! Vin un berro moi curioso: unha marmota pintada na parede cun cartel entre mans. Sabedes que dicía o cartel? Espertar a marmota.
Carlos Aretxabaleta Txapel
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
As esixencias de eúscaro de Osakidetza son abusivas. Sen dúbida. Estamos a colocar e mobilizando aos profesionais sanitarios nesta liña. Sen estar en contra do eúscaro, con poucas intencións de aprender e moito menos de utilizar.
A nova plataforma de referencia é “Unidas... [+]
A pesar de que pasaron dous séculos, o problema dA Plutónica non se pode deixar desvanecer no pozo do esquecemento. Ademais de 200 anos atrás para coñecer a historia dA Plutónica, debemos remontarnos alén do océano, Montevideo.
Os irmáns José Rosendo e Valentín... [+]
A cuadrilla é unha dos acenos de identidade dos vascos. Todo vasco ten unha cuadrilla ou, polo menos, iso é o que se espera dun vasco nato. Non é para menos, porque poderiamos dicir que a Cuadrilla é a unidade social de Euskal Herria, o átomo ou compoñente básico da nosa... [+]
Dous días despois, a onda publicitaria anunciadora do Ironman de Vitoria dicía: “Anything is possible”. Tiña unha cita cun amigo na Praza Nova de Vitoria-Gasteiz e, no camiño, vin outros carteis, soportes publicitarios e carpas. Algúns en inglés (“Finish Line”, ... [+]
O ruído xera graves problemas de saúde e calidade de vida. Gernika-Lumo, a pesar da súa aparente beleza e hospitalidade, ten serios problemas en materia de ruído.
A modo de introdución, mostrarase o feito anterior. Á altura da rúa Iparragirre de Gernika atopábase a... [+]
Non podo conter o lume que me abrasa por dentro, e só podo escribir estas estúpidas palabras para non deixarme dominar pola desesperación.
Odio a hipocrisía, aborrezco os brancos. O problema é que a blancura está en todas partes, que todos somos brancos.
É sabido que... [+]
Ao parecer, o incendio orixinado o pasado 13 de xullo na vivenda de Errenteria orixinouse na batería dun patinete eléctrico. Nesta ocasión, e afortunadamente, só producíronse danos materiais. Con todo, non creas que este accidente é algo insólito, ultimamente, os... [+]
Chega o verán, a principal expresión da turistificación, e, de novo, os problemas derivados da sobreexplotación da cidade como destino turístico son especialmente visibles, como o ruído ou a masificación das rúas. No entanto, preocúpannos máis os efectos estruturais do... [+]
En 1977 púxose en marcha a Euskal Kopa de Lekeitio, era unha época de transición. Na época da República, no ano 1931, a primeira Voda Vasca saíu do Batzoki. En 1964 tamén se celebrou en Lekeitio o Campionato de Euskadi de Vodas, en homenaxe a Resurrección María... [+]
Hai uns anos que pasei un fin de semana en Pamplona. Era o 12 de outubro.
Sorprendeume ver a decenas de latinoamericanos celebrando efemérides, con concertos, txosnas e todo. Celebrara a conquista dos meus antepasados? ! Pensei que a asimilación cultural dos conquistados xa... [+]
As mentalidades conservadoras teñen medo ao termo plan, enlazándose coas correntes políticas progresistas e mesmo comunistas, como o fan hoxe os novos autoritarismos (Milei, Meono, Orban, Aznar, entre outros). Con todo, a idea de planificación segue en boa saúde, polo menos... [+]
O tema da cohesión é hoxe en día a primeira responsabilidade de moitos gobernos, institucións públicas e organizacións non gobernamentais. De feito, as sociedades con baixas desigualdades xeran máis facilmente as condicións de desenvolvemento económico, social e... [+]
A pesar de que nas últimas décadas producíronse avances significativos nalgúns ámbitos e zonas do proceso de euskaldunización, nas administracións públicas o eúscaro enfróntase a serios obstáculos e ameazas. Ademais da ofensiva contra o eúscaro que se está... [+]
A Federación Navarra de Municipios e Concellos nace co obxectivo de "protexer e promover os seus intereses compartidos e a autonomía local". En breve seleccionarase un responsable de comunicación que deberá dominar o castelán e o eúscaro.
Pois o PSN-PSOE rexéitao (sorpresa... [+]