Os fillos do escritor peruano Mario Vargas Llosa informaron nun comunicado da súa morte e anunciaron que non levará a cabo ningún acto público na súa honra, xa que queren "privacidade para saudar coa súa familia e amigos". Vargas Llosa, nacido en Arequipa (Perú) en 1936, foi un dos principais referentes da literatura en castelán e unha das principais causas da popularidade que a literatura adquiriu en Latinoamérica desde a década de 1960. Entre os once premios que recibiu, recibiu o Premio Nobel de Literatura en 2010 e o Premio Príncipe de Asturias de Literatura en 1986.
En 1959 publicou o seu primeiro libro de relatos, Os xefes, e en outubro de 2023 publicou a súa última novela, Dedícolle o meu silencio. Escribiu as súas obras máis soadas nas décadas de 1960 e 1970, como A cidade e os cans (1962), A casa verde (1966), Conversación na catedral (1969), Pantaleón e as visitadoras (1973). Precisamente, esta última é a única obra que se traduciu ao euskera de Vargas Llosa, traducida ao euskera por Santi León co título Pantaleón eta bistariak, e publicada en 2011 por Elkar Agitaletxea.
De ser militante comunista a abrazar o neoliberalismo
Durante toda a súa vida, Vargas Llosa subliñou e destacou as súas ideas políticas. Na década de 1960 foi militante comunista e en máis dunha ocasión expuxo a súa actitude antiimperialista: O lehendakari expresou o seu desexo de que a "xustiza social" que chegou a Cuba esténdase "canto antes" a toda América Latina. Con todo, máis tarde, pasou a condenar ao Goberno cubano e a apoiar ao Neoliberalismo, que foi detido.
Paraugas vermello
Lutxo Egia
Susa, 2024
Izenburua aski argia da: Zuzi iraxegia. Euskal emakume idazleak eta literatura klasikoa (TZ, 2025). Eta 300 orrialdeko liburu mardulean, XIV. mendeaz gero gurean izan diren emakume idazleen gainean jardun du, irakasleari dagozkion azalpenak emanez bezainbat, testu klasikorik... [+]
Baixo o asfalto, flor
Texto: Ilustracións Mónica
Rodríguez: Rocío Araya
Tradución: Itziar Ultzurrun
A fin de contos, 2025
Larretxeatarren oinordea da, aizkolari, harri-jasotzaile, txinga-eramale eta, oro har, herri-kirolari handien ondokoa. Patxi du aita; Donato, berriz, osaba. Hasier Larretxea, aldiz, da gizarte langile, da idazle, da homosexual. Harro beharko genuke denok.
Os himnos, esas modalidades de canto concretas, belas e perigosas, tenden a estar dirixidos a unha comunidade. “Amigos da miña patria e de tempada”, comeza o coñecido poema de Sarrionandia. É, naturalmente, un himno: velaquí a quen se dirixe nun ton solemne que nos pode... [+]
Talvez poidamos dicir que este texto é froito dunha reunión de valoración. Con todo, as reunións de valoración deixan a miúdo o sabor de boca seco e agridoce. É unha tarde de martes sollío. 16:53. Conectamos á reunión de valoración e decidimos introducir un caramelo... [+]
Rebelións do sangue. Corpo, política e afectos
Miren Guilló
UPV, 2024
A UPV/EHU publicou un novo ensaio da antropóloga Miren Guilló publicado por Edurne Azkarate. O título principal é a... [+]
2 urtera arteko haurrek galarazita dute Debako haur liburutegian egotea, eta 2-6 urtekoek 16:30-17:30 artean baino ezin dute egon. Hogei urtez horrela funtzionatu duen ageriko diskriminazioa buka dadila eskatzeko ama talde bat elkartu denean, ezetz erantzun die udal gobernuak... [+]