Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Entregan á familia os restos do deputado republicano Manuel Azcona, asasinado en 1936

  • María Jesús Fuertes, neta de Azcona, foi a encargada de recoller os restos mortais nun acto celebrado este sábado na Deputación. No acto lémbrase que entre 1936 e 1945 executáronse a 376 persoas, das que 299 foron executadas sen xuízo.
Manuel Azconaren gorpuzkiak jaso ditu María Jesús Fuertesek, Gasteizen egindako ekitaldian. Argazkia: Irekia Eusko Jaurlaritza

15 de xullo de 2024 - 11:32

Os restos mortais de Manuel Azcona, deputado da Xunta Provincial de Álava en 1936, foron entregados á familia en Vitoria-Gasteiz. Nacido en 1891 en Villafranca (Navarra), Azcona foi elixido deputado por Amurrio, pero tras o levantamento militar foi detido, desaparecido, fusilado e arrichado a unha fosa común, segundo informou Irekia. O acto celebrado ante a sede da Deputación Foral de Álava estivo presidido pola Conselleira de Xustiza e Dereitos Humanos, María Jesús San José, e o Deputado Xeral da Deputación Foral de Álava, Ramiro González. San José cualificou como un día “moi especial”, un día no que se deu “un paso máis” na construción da memoria histórica e a “unidade entre xustiza e memoria”. A conselleira lembrou que miles de persoas foron detidas, torturadas e fusiladas, e que entre 1936 e 1945 executáronse 376 persoas, das que 299 foron condenadas sen xuízo.

A neta de Azcona, María Jesús Fuertes, recolleu os restos mortais da vítima xunto aos seus fillos. A familia recibiu o informe de recuperación e identificación de Azcona e unha réplica en miniatura da escultura “Dignidade” –escultura de Iñigo Arregi e símbolo dos Columbarios de Elgoibar e Orduña–. Ademais de Modesto Manuel Azcona Goicoechea, San José lembrou a Casto Guzmán Castro, Teodoro Olarte Aizpuru, Ricardo Ibáñez Hidalgo e Benedito Luna López, que ían ser trasladados a Pamplona, e que apareceron o mesmo día xunto a unha estrada de Miranda de Ebro en Bayas. O alcalde ordenou enterrar aos asasinados no cemiterio da mesma localidade.

Manuel Azcona estaba casado con Felisa Errigible e tiñan dous fillos. A muller do fusilado era mestra de Amurrio, pero tras a sublevación militar foi destituída e exiliada a Inglaterra cos seus dous fillos.

Proceso longo e difícil

Tras a guerra de 1936, das cinco persoas que apareceron mortas en Miranda de Ebro, só a familia de Olarte conseguiu exhumar os restos do cemiterio de Bayas e foi enterrado no cemiterio de Santa Isabel de Vitoria. O resto das familias descoñecían o que lles pasou aos seus seres queridos, segundo relatou Irekia.

No ano 2019, grazas ao impulso do Concello de Miranda de Ebro, a Sociedade de Ciencias Aranzadi logrou exhumar os restos, pero as mostras de ADN comparadas non deron resultado positivo. Pero, despois de que Gogora pedise á familia outras mostras de ADN, puideron identificar os restos de Azcona. Na mesma liña, sinalaron que Gogora continúa traballando para identificar xeneticamente ao resto de vítimas e entregar os restos ás familias.

Chamamento á unidade e ao respecto

A Conselleira San José, durante o acto do deputado asasinado por “defender e representar á sociedade alavesa”, subliñou a importancia dunha sociedade que teña en conta a “convivencia” e o “respecto”. A conselleira pediu que o "credo" sexa "unha cidadanía que non teña en conta o idioma que cada unha expresa, as ideas que defende cada persoa, a raza, o sexo ou o xénero".

San José explica a súa visión do mundo actual e destaca o labor de Azcona: "Neste momento no que a sombra do odio, a exclusión, a xenofobia percorren o noso continente, no que a guerra volve ás portas de Europa, hoxe máis que nunca, quixese reivindicar os valores do republicanismo cívico que Manuel Azcona defendeu coa súa vida".


Interésache pola canle: 1936ko gerra
A Universidade de Los Ángeles pon a disposición vídeos inéditos da guerra do 36
Pódense ver imaxes doutros municipios de Donostia-San Sebastián e Gipuzkoa na páxina web da universidade.

Historia da sede do Goberno en París: Das garras de Gestapo ás mans do PNV
Tras décadas de demanda, o histórico palacio situado no número 11 da avenida Marceau de París quedou finalmente en mans do PNV. Para os jeltzales, máis aló do valor monetario, este edificio ten un gran valor simbólico, que lles une de cheo co exilio e a loita contra o... [+]

Unha manifestación reivindicará este sábado en Pamplona a demolición do Monumento aos Caídos de Pamplona
A manifestación convocada polos grupos memorialistas comezará no Monumento aos Caídos ás 18:00 e finalizará na praza do Castelo. Na gala final participarán, entre outros, As Drogas, Gran Resperason, Ilargigorri e A Chula Poldra. Nas seguintes liñas explícase como está o... [+]

2025-01-15 | Mauro Saravia
Hospital A Roseraie
Segunda oportunidade no medio da guerra
Entre 1937 e 1940, o Goberno Vasco, a través dos seus servizos sociais, abriu en Bidarte o que sería o maior centro de saúde de Iparralde: Hospital A Roseraie. O obxectivo era rescatar e reinsertar aos feridos e minusválidos que viñan en torrentes desde Hego Euskal Herria... [+]

Prolongada detención en Pamplona

Pamplona, 1939. No principio do ano, a praza de touros da cidade foi utilizada como campo de concentración polos franquistas. Tivo oficialmente capacidade para 3.000 prisioneiros de guerra, nun momento no que non había fronte en Navarra, polo que os encerrados alí deben ser... [+]


Monumento aos Caídos de Pamplona
Familiares dos fusilados piden que non se use o nome de Marabillas Lamberto
A Asociación de Familiares de Fusilados de Navarra criticou duramente o acordo alcanzado por EH Bildu, Geroa Bai e PSN sobre o Monumento aos Caídos en Pamplona. Di que hai mellores sitios para facer "pedagoxía" e que ao centro de interpretación váiselle a facer unha... [+]

2024-10-11 | Usurbilgo Noaua
Un percorrido por Usurbil que axuda a penetrarse na memoria da guerra de 1936
Podedes completar a percorrido "Memoria da Guerra" en calquera momento no centro de Usurbil.

Segundo Hernandez preso anarkistaren senide Lander Garcia
“Harrotasun antifaxista, esker ona, poztasuna, amorrua… sentsazio gazi gozoak bizi ditugu prozesu honen amaieran”

Segundo Hernandez preso anarkistaren senide Lander Garciak hunkituta hitz egin du, Ezkabatik ihes egindako gasteiztarraren gorpuzkinak jasotzerako orduan. Nafarroako Gobernuak egindako urratsa eskertuta, hamarkada luzetan pairatutako isiltasuna salatu du ekitaldian.


Monumento aos Caídos de Pamplona
Derrubalo, declaralo ou facer da historia un museo
Na comarca de Pamplona, e en Navarra en xeral, si fálase de memoria histórica neste momento, a cuestión do Monumento aos Caídos sairá con forza sobre a mesa. O edificio construíuse en 1942 para homenaxear aos mortos que se alzaron en defensa de Franco. A maioría das... [+]

2024-09-24 | Mondraberri
O acto do 26 de setembro homenaxeará aos veciños de Arrasate fusilados polos fascistas
Despois de 88 anos, e a iniciativa da asociación cultural Intxorta 1937, realizarase unha nova ofrenda floral nos monólitos. No acto deste xoves, ademais das actuacións culturais, haberá pasacalles e unha visita á exposición ‘Orratz-begia’.

EH Bildu pide a derriba da cruz franquista do cemiterio de Polloe de Donostia
A coalición abertzale apoia a petición oficial realizada polo sindicato CNT e pide que se busquen todas as vítimas que foron enterradas xunto aos fascistas no barrio de Zaramaga.

O exiliado de Ezkaba Segundo Hernández, identificado na fosa de Elía do Val de Egüés
Co gasteiztarra identificáronse nove persoas que foron as responsables da fuga do día. En total, obtivéronse datos de 43 persoas desde a creación do Banco de ADN de Navarra.

Seica termina unha guerra cando o di o vencedor?
Sabemos cando empeza unha guerra, pero non cando acaba. Esta frase foi escoitada en numerosas ocasións e parece un tópico, pero non lle falta razón, si fixámonos nos numerosos conflitos que seguen vivindo hoxe en día no mundo. O mesmo podería dicirse da guerra civil que os... [+]

2024-07-30 | Xabier Iaben
En bicicleta polo río Asabón de Aragón
No rastro da pardina e os maquis
O territorio atravesado polo río Asabón de Aragón esconde unha serie de fermosas sorpresas. Non son historiador e, por tanto, non vou facer unha crónica histórica dese tipo. Referireime especialmente como montañeiro, porque desde hai moito tempo a miña mente –a miña... [+]

Eguneraketa berriak daude