A principios de curso a asemblea de mozas do barrio puxo en marcha a dinámica «Proxectar as nosas vidas, emanciparse en Judimendi!». Desde entón realizáronse cuestionarios e traballo comunicativo, e obtivéronse e dado datos estadísticos. Agora deron continuidade á campaña coa mobilización.

«O prezo medio do aluguer, o prezo medio de venda da vivenda... difiren da situación de precarización dos mozos e da nosa situación de incerteza total. Ademais, temos centos de casas buxán no barrio, que no canto de polas a disposición dos máis novos, están sen uso. Non ten nin pés nin cabeza.» Así o sinalou a asemblea nova.

Consideran que a situación ten responsabilidades directas porque o sistema capitalista mercantiliza os dereitos a través de «engrenaxes bancarias, inmobiliarios e institucionais». Expoñen a necesidade de «enfrontar» a estes responsables.

Mocidade e proxecto vital

A asemblea de mozas reivindica o dereito a emanciparse no barrio pola súa importancia no desenvolvemento das vidas dos mozos: argumentan que non é posible levar a cabo o seu propio proxecto de vida nos fogares dos pais ou familiares, xa que están obrigados a «ter un grao de autonomía moi baixo e unha dependencia constante» nesta situación, xunto coa estabilizada «figura de autoridade dos pais».

Ademais, consideran que vivir en casa dos pais tamén obstaculiza «a construción de relacións sociais, o desenvolvemento da personalidade e a politización», elementos todos eles de gran importancia na mocidade.

Neste sentido, os membros da asemblea xuvenil do barrio de Judimendi manifestan a súa vontade de seguir loitando polo dereito á vivenda: «porque a vivenda é un dereito, porque queremos desenvolver os nosos proxectos de vida de forma integral e o máis digna posible, porque queremos e queremos vivir en Judimendi».