Nunha nota remitida a Argia, a mobilización non foi asinada por ninguén e infórmase aos organizadores do seguinte:

"Esta iniciativa xorde das saias da clase traballadora, no corazón do noso pobo. Esta iniciativa propona, promocionan e organizan militantes de organizacións e expresións que entenden que esta é a liña a seguir, mozos rebeldes que queren axitar este duro presente, ex presos políticos que desde a humildade queren transmitir o mellor que lles deu a súa loita e experiencia, ou traballadores que, sen pertencer a unha sigla concreta, viron a posibilidade de activarse politicamente".

Realizouse o seguinte vídeo para a difusión da convocatoria:

A continuación o comunicado completo enviado a ARGIA:

Presentamos esta iniciativa co obxectivo de promover a unidade, a colaboración e a activación loitadora das forzas da clase traballadora e dos diferentes sectores populares de Euskal Herria ao redor deste catro basees e os seus contidos.

O noso pobo demostrou unha capacidade de auto-organización popular a ter en conta. Máis aló de declaracións concretas, referímonos á capacidade para a loita e a resistencia que foi a base dos grandes ensinos que hoxe queremos reivindicar e que se mantivo durante décadas e de xeración en xeración. Lonxe de Nostalxia, pero pensando en todo o que ocorreu. A partir dunha perspectiva chea de futuro, pero da realidade prometida polo presente.

Esta iniciativa nace das saias da clase obreira, no corazón do noso pobo. Militantes de diferentes organizacións e expresións que entenden que esta é a liña a seguir, mozos rebeldes que queren axitar este duro presente, ex-presos políticos que desde a humildade queren transmitir o mellor que lles deu a súa loita e a súa experiencia, ou traballadores que, sen pertencer a unha sigla concreta, viron a posibilidade de activarse politicamente….propoñen, promoven e organizan esta iniciativa.

Temos a necesidade, o desexo e a obrigación de dar un paso adiante. Necesidade, desexo e deber de avanzar. E gustaríanos que esta iniciativa fose un novo fito para seguir avanzando polo camiño da loita. Por iso e para iso, esperamos que ti tamén te sintas parte diso.

Amnistía: máis aló do mero despedimento dos presos políticos que sofren e sofren a represión fascista provocada pola burguesía e os estados controlados pola súa rama monopolista, entendemos a amnistía como unha loita polas medidas eficaces para satisfacer as reivindicacións que defenderon aqueles presos políticos, relacionándoas co fin das diversas formas de opresión provocadas polo capitalismo. Amnistía é unha reivindicación histórica no caso de Euskal Herria desde 1936 até a actualidade, estando presente con forza en todas as loitas da clase obreira e doutras clases populares. A amnistía incluíuse no programa de febreiro do 36 da Fronte Popular e despediu a miles de traballadores loitadores tras recibir o voto doutros miles de traballadores. A amnistía foi unha das principais reivindicacións populares dos últimos anos do franquismo e, entre outras cousas, a loita pola Amnistía advertiu de que o que se chamaba Reforma constitucional non era máis que unha operación de disfrace do fascismo, porque os cárceres se volveron a encher día tras día, a pesar de chamarse Amnistía, non foi máis que un autoindulto do fascismo español. A solidariedade consciente cos represaliados políticos, froito da súa vinculación coa loita pola amnistía e a reivindicación popular, foi unha das razóns principais para manter vivo o lume da loita nas rúas de Euskal Herria durante as últimas décadas, unha das claves para obrigar ao Estado a mostrar a súa verdadeira identidade. Debe seguir sendo a amnistía, con perspectiva revolucionaria e loitadora, a reivindicación que o pobo traballador e os seus sectores máis conscientes deben seguir defendendo en loita.

Autodeterminación: néganse ao noso pobo os dereitos nacionais, en particular, o dereito a exercer e exercer libremente a territorialidad e a organización política propia. Dous estados burgueses, o francés e o español, co obxectivo de perpetuar os límites xeográficos controlados polo seu mercado e o seu sistema de explotación, dividen e pisan de forma nacional Euskal Herria. Queremos exercer o dereito de autodeterminación a través do impulso da loita do pobo traballador, unindo a liberdade nacional que necesitamos como vascos coa necesidade de desterrar definitivamente o capitalismo da historia. Aprendendo, utilizando e reivindicando a nosa lingua nacional. Pór en valor e defender as expresións de carácter popular e de cultura popular. Queremos decidir o noso futuro político con liberdade, pero non como defende a concepción burguesa. A nosa clase, a clase obreira, fai súa a loita contra a opresión nacional e a loita polos seus intereses e a chea de contidos progresistas.

A clase traballadora: é a posición política, económica, social e cultural que defendemos dentro da loita de clases. Formamos parte da clase traballadora, estamos no seu seo, coñecemos e sufrimos o que sofre, porque a concepción do noso mundo parte do proletariado, da clase obreira. A clase obreira é a forza histórica que está chamada a ser enterradora do capitalismo. Unha base explotada imprescindible para soster o capitalismo, un traballo que é garantía da supervivencia da humanidade, unha forza histórica que produce infinitas cheas de riqueza. A clase traballadora é a única patria en cada país que, a pesar das súas características particulares, non ten fronteiras e é internacional. A clase traballadora é unha clase social que mira ao futuro por encima da súa orixe, caracterizada polos valores da igualdade e a solidariedade en todas as loitas duras que suscita. Un motor revolucionario que non necesitará á burguesía nin a todos os cans ao seu soldo á hora de empezar a construír unha sociedade nova. A clase obreira é unha clase á que é indispensable a plena independencia de clase para poder defender con firmeza e corrección os seus obxectivos e intereses e superar as fraudes e influencias ideolóxicas da burguesía. A clase obreira é a nosa base e o noso destino, a clase obreira que debe dar pé á súa educación e organización para vivir no interior de calquera inxustiza que se produciu en calquera parte do mundo en contra de ninguén.

Antifascismo: o fascismo é unha forma concreta de dominación que a rama monopolista máis reaccionaria da burguesía pon en marcha violentamente. Aínda que teñen trazos comúns, o fascismo preséntasenos con formas diferentes, e unha delas é a falsificación do parlamentarismo. Somos antifascistas porque queremos loitar contra o capitalismo e loitamos contra o capitalismo porque somos antifascistas. Denunciaremos o carácter oportunista de toda lectura interesada que xurda desta base. Lembramos a todos os movementos, organizacións, traballadores, partisanos, makis, activistas, guerrilleiros e loitadores do mundo que, facéndoo noso, formaron parte desta loita internacional e que, incluíndo todos os medios, afrontaron durante décadas todas as formas e manifestacións do fascismo. No caso particular do Estado español que nos explota e oprime, queremos lembrar a Resistencia Antifascista de 1936-1939 e, sobre todo, o exemplo dos militantes, milicianos e gudaris antifascistas máis consecuentes do noso país. Desde 1939, cando os fascistas gañaron a guerra, o fascismo é o cartón de presentación do estado español, nas súas estruturas políticas e xudiciais máis altas, nas orixes e contidos da Constitución, nas actividades explotadoras e imperialistas das elites monopolistas, o fascismo é dono e señor do poder xudicial, da forza represiva e de todos os estamentos da igrexa. Non podemos deixar de mencionar que o carácter do Goberno de Vichy a favor dos nazis no Estado francés mantívose en vigor despois dunha falsa depuración desde 1945, porque o Estado francés segue caracterizado polo colonialismo e a persecución imperialista, a brutalidade policial e o desprezo pola liberdade dos pobos. O fascismo non é, como simplifican os reformistas, un discurso repugnante dun determinado partido político que ten que superar as eleccións burguesas. O fascismo é a forma de dominación que ten a burguesía, é perigoso, provoca guerras e é unha ferramenta para multiplicar a explotación da clase traballadora. Nesta ocasión, máis que xudeus e conspiracións masónicas, o Covid-19 será a escusa para seguir perpetuando o fascismo. A loita antifascista popular é responsabilidade de todos. Non pasarán!