De feito, non é fácil saír con certeza e firmeza no axitado panorama político que se produce á volta deste día; é dicir, manter a esencia do Día Internacional da Muller Traballadora. Noutras palabras, tomar a testemuña do que durante décadas se construíu coa coraxe, a forza, a coraxe e o compromiso das mulleres socialistas. Aínda que pasaron máis de cen anos desde o primeiro día da muller traballadora, o proxecto político daquelas mulleres revolucionarias, a revolución socialista a nivel mundial, segue vivo. En Euskal Herria, non son poucas as iniciativas que están a xurdir en favor do empoderamiento político da muller traballadora: dinámicas que provén á muller de capacidade política a través do feminismo, así como as que demostran que a muller traballadora pode estar en primeira liña na organización da clase traballadora. Así as cousas, miramos con satisfacción a difusión do movemento feminista das traballadoras e traballadores, as achegas de quen día a día o dan todo en defensa dos intereses do proletariado, é dicir, que nos fan ver cada día máis cerca a liberación de todos os sectores oprimidos da clase traballadora.

Na mesma liña, na educación que é o noso ámbito de facer política temos que facer: fortalecer o Movemento Feminista dentro da organización obreira, e potenciar as diferentes expresións do movemento estudantil con mulleres revolucionarias. Para iso consideramos fundamental, por unha banda, a construción de redes de solidariedade entre as mulleres proletarias dos centros educativos:Alumnos e alumnas, creando relacións solidarias baseadas no coidado dos traballadores e traballadoras dos centros educativos (limpadores, acolledores, bolseiros...) que non poden respirar os salarios. Doutra banda, identificar e incidir nos práctica mecanismos reais para acabar coa división sexual do traballo que a miúdo reproducimos nos nosos ámbitos de militancia. En definitiva, que a articulación da defensa da clase traballadora dos centros educativos constrúase nas relacións de coidados e que as mulleres teñamos unha implicación activa e primaria nas mesmas.

Seguindo estes obxectivos ou tarefas, identificamos o 8 de Marzo como un día ou unha ferramenta para dar pasos no camiño do empoderamiento político da muller traballadora. Neste sentido, desde a organización estudantil apoiaremos e potenciaremos iniciativas en función das condicións locais, e noutras ocasións, xunto co desenvolvemento das nosas propias actividades. No que respecta ao ámbito universitario, o noso deber político é reforzar e apoiar as formulacións para o 8 de marzo desenvolvidos polos grupos feministas que traballaron ao longo dos anos, que son as principais compañeiras e compañeiros de viaxe que temos no camiño de analizar e cambiar a realidade das traballadoras da universidade, e que permiten que a muller estea na primeira liña do movemento estudantil. Neste sentido, facemos un chamamento ao alumnado a participar nas diferentes actividades (hardbass, charlas, concentracións, manifestacións) que os grupos feministas organizarán en torno ao 8 de Marzo.

Por outra banda, no que respecta aos Centros Educativos de Secundaria, a nosa achega será a realización da folga feminista dos alumnos. A folga feminista dos alumnos será un instrumento de loita que se adapte ás condicións de cada lugar. Así, este parón da educación capitalista utilizarémolo para negar os contidos represivos que nos obrigan a devorar e alimentar a nosa práctica política:dentro da estratexia que nos liberará a clase traballadora, para reflexionar sobre como deberían ser a loita feminista e a folga feminista, coñecer a historia do movemento da muller traballadora, analizar o papel da folga no proceso revolucionario e canalizar os bloques de estudantes para a manifestación, por exemplo.

Por tanto, este 8 de Marzo, os alumnos e alumnas estaremos en primeira liña de iniciativas que potencien as formas organizativas do proletariado.

Viva a loita dos alumnos!

Viva a loita das mulleres traballadoras!