Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Solo, patrimonio vivo


10 de outubro de 2023 - 08:00

O solo é un patrimonio natural dos valores, funcións e servizos dos ecosistemas, do mesmo xeito que a auga e o aire. Con todo, millóns de toneladas de solo se erosionan e desembocan cada ano no País Vasco. Para a creación deste solo foron necesarios centos ou miles de anos, pero deixámonos perder facilmente esa envoltura viva. Por unha banda, pola urbanización ou eliminación baixo cemento ou asfalto (en torno ao 10% do territorio) e, por outro, pola erosión. De feito, as áreas de forte pendente déixanse espidas no ciclo forestal, sen vexetación; doutra banda, as barreiras dos vales, bosquetes e outros elementos protectores vanse desvanecendo, dando paso libre ao vento. Por último, porque o arboledo dos ríos e arroios está adelgazado, din “bosque de cola”, cando non desapareceu nas condicións máis desfavorables.

O solo é un alicerce inesquecible do patrimonio da geodiversidad. Doutra banda, hai que reivindicalo como unha cuberta viva da biosfera. É un excelente hábitat de biodiversidade e vida, unha capa edáfica imprescindible dos ecosistemas terrestres. Ademais, o solo é un depósito principal de carbono. O futuro que inspira como soporte ou base produtiva a curto prazo é curto.

A árbore necesita solo, o peixe necesita auga. Pero na nosa paisaxe montañosa e abrupta vemos os collados espidos, borrando toda a vexetación

A árbore necesita solo, o peixe necesita auga. Pero na nosa paisaxe montañosa e abrupta vemos os collados espidos, eliminando toda a vexetación, golpeando o solo na carne viva, sen solo, e as manchas das pistas en todas partes. As fortes choivas son máis frecuentes no cambio climático; no escenario que vén, a meteorología extrema provocará e impulsará ramplas de auga máis fortes nas montañas e concas.

Cando mira ao río Ibaizabal pola ponte do Arenal de Bilbao, tras a tormenta, ve unha coada de bosque sen auga. Os pés do bosque hanse erosionado e atravesa a conca para tinguir o mar Cantábrico de cores pardas. Esta pluma parda tamén a observarás na costa de Urdaibai, xa que tras abrazar a illa de Izaro esténdese polo par de Ogoño até estenderse polas augas guipuscoanas. Nas desembocaduras do Urumea, do Oria e do Aturri prodúcense por igual grandes plumas sedimentarias. Así, o “solo” das concas prodúcese e obsérvase en todos os ríos e estuarios do País Vasco.

A Cidade Vasca é unha fermosa metáfora, pero a visión ou o obxectivo non debe ser converter todo o territorio nunha cidade. Ao contrario, a cidade debe contemplar o territorio e protexer e promover os seus ecosistemas naturais e as súas paisaxes rurais: bosques, lanzar, campiña, ríos e humidais vivos. O territorio e os seus ecosistemas achegarán múltiples valores e servizos, pero para iso é necesario protexer firmemente o solo.

Xabier Arana Eiguren, Licenciado en Ciencias Biolóxicas

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Irakurleen gutunak
2024-08-28 | Gorka Torre
Carta aos xuíces de Baiona: “Xustiza para o eúscaro!”

A Sra. Xuíza do Tribunal Xudicial de Bayona, despídese:

Algúns euskaltzales xulgáronme en marzo en Baiona por participar nalgunhas das accións que levamos a cabo para denunciar o inxusto tratamento que sofre o eúscaro das autoridades do estado francés. Ao comezo do... [+]


Stop subcontratación
Polo sector público de intervención social.

2024-08-25 | Patxi Azparren
O Procés e os procesos

Non é nada fácil entender o que está a suceder en Cataluña. Con toda seguridade. Podemos dar por terminado o proceso de 2017, pero está por ver si o independentismo será capaz de iniciar un novo proceso de liberación.

Si nas eleccións o independentismo mantívose na... [+]


Nin galgo nin can de caza

Levamos unhas semanas coa "serpe de verán" sobre o TAV e coa posibilidade de enlazar a "E vasca" desde Pamplona, desde Ezkio ou Vitoria.

É decepcionante ver que o noso Pobo segue dependendo de decisións interesadas e non argumentadas polos galgos e cans de caza que seguen... [+]


A OTAN declarou a guerra a Rusia?

Os globalistas elixiron Francia, Polonia e o Reino Unido para crear un conflito aberto coa OTAN en novembro, xa que Estados Unidos está inmerso na campaña electoral para a Presidencia de novembro.

Deste xeito, a presenza de soldados de Polonia, Francia, Reino Unido e Estados... [+]


Os concellos esquecen o risco do amianto

Afortunadamente, a maioría das empresas industriais comezan a entender, tras as numerosas sentenzas condenatorias, que unha pequena exposición ás fibras de amianto, sen unha protección respiratoria axeitada, é suficiente para causar unha enfermidade pulmonar grave que causa... [+]


2024-08-23 | Kontxita Beitia
Rosca

O pasado 1 de agosto, unha decena de persoas da familia estivemos en Aranguren. Dous mozos de Aranzadi deron a coñecer de primeira man as escavacións e traballos que se están levando a cabo en Irulegi. Esta visita é moi recomendable, xa que recolle a dimensión do traballo... [+]


A GI-636 mátanos!

En primeiro lugar, queremos facer chegar as nosas condolencias aos familiares e amigos da muller asasinada a principios de agosto.

Os habitantes de Gaintxurizketa estamos fartos do deixamento da administración e dos responsables.

Os que vivimos no barrio estamos obrigados a... [+]


2024-08-23 | Naiara Perez
Problemas

Ouvín dicir que as mellores bágoas son as que ven os aeroportos. Pero supoño que se trataba doutras bágoas o que dixo, e non como eu vin durante estas vacacións.

Durante varias horas, as bágoas dominaron o aeroporto de Munich, bágoas de indignación, bágoas de fatiga e... [+]


A represión non cesa, que a solidariedade non a teña!

Os vascos sabemos que o aparello estatal está disposto a aproveitar as forzas represivas de todas as cores e os mecanismos represivos de todas as formas, para manter a orde social dentro dun sistema baseado na dominación, aínda que para iso teñan que infrinxir unha lei... [+]


Non á xenofobia en Osakidetza!

Ocórreme moitas veces: fixarme nas noticias e porme nervioso. A France revient, din. Tanto a Francia de Le Pen como a xenofobia e supremacía española, como os pallasos inchables, levántanse unha e outra vez. A merde revient. Como ouvimos, un grupo de traballadores de... [+]


2024-08-22 | Joan Mari Beloki
Foi da Unión Europea

Até hai pouco, a Unión Europea (UE) era un mar en calma. Todo ía ben. Todos viviamos tranquilos. Os altos mandos cumprían moi ben o seu traballo e os europeos sentiamos contentos baixo as súas ordes. De cando en vez os campesiños ían á rúa a mostrar os seus tractores,... [+]


2024-08-21 | Maru
"Vixilancia no centro": disparo, pun

Antes das eleccións foi un lema na fala da xente: "Temos que pór o coidado no centro", engadiu. Á marxe das expresións curiosas e incorrectas que inventan os políticos e os que teñen a condición de políticos, debo admitir que durante un tempo o tema estivo en todo o seu... [+]


Animando a unha selección que nos prohibe

Hai xa moitos anos que non sigo a competición internacional (Xogos Olímpicos, Mundiais…). A indiferenza, o cansazo, a dor… e tamén me producen un pouco de rabia. E, en consecuencia, a alternativa que me queda é non vela.

O motivo non é que non lle guste o deporte ou... [+]


2024-08-21 | Josu Iraeta
Onde imos ou non imos?

Co obxectivo de ser obxectivo, facendo fincapé nos movementos significativos que existiron dentro do goberno presidido polo señor Pedro Sánchez, e ante os obxectivos que puxo de manifesto a firma do decreto de últimas decisións, gustaríame facer públicas algunhas ideas... [+]


Eguneraketa berriak daude