No proxecto Bakarra queren demostrar que existe a posibilidade de pór en marcha un proxecto nunha pequena parcela, sen grandes investimentos e funcionando en grupos de traballo, e que a agricultura rexenerativa é unha fórmula perfecta para iso. Co que se produce nunha parcela que non chega á metade da hectárea, aliméntanse en Vitoria-Gasteiz máis de 200 vivendas. “O tema da escala é relativo, a xestión e o manexo son moitas veces o máis importante”, di.

Modelo biointensivo

Dentro da agricultura rexenerativa, os alaveses están a traballar nun modelo biointensivo. “Trátase dun modelo agroecológico que busca intensificar a vida na terra, co obxectivo de mellorar o rendemento dun pequeno espazo”, explicou. O aumento da materia orgánica e a densificación dos cultivos son fundamentais neste modelo. “Os espazos entre plantas son moito máis pequenos e por cada sitio pasan máis cultivos. Unha media de 3,5 cultivos por metro cadrado ao ano, no noso caso”, engadiu.

Non utilizan tractores nin rotavatorras nos calvos, e o seu grao de mecanizado é relativamente baixo. “No terreo temos 155 bancarios de 80 centímetros de ancho, todas as ferramentas están estandarizadas para ese ancho, de maneira que cando traballamos nun banco non influímos no inmediato”, din. A parcela é pequena pero moi diversificada, xa que o ano pasado realizáronse un total de 155 variedades. “Utilizamos un programa para xestionar e planificar toda esa diversificación, sería imposible doutra maneira”, di García. Fan unha planificación de todo o ano e en función dela calculan canto deben crecer, cal será o calendario dos traballos de cada semana…

Formación, consultoría e fabricación de ferramentas

Os tres membros do proxecto non teñen estudos formais relacionados coa agricultura, pero estudaron durante as súas estancias en diferentes proxectos de agricultura rexenerativa: “Bebemos moito de Canadá, Suecia e outros lugares con épocas limitadas para a agricultura, onde sacan moito mollo a toda a superficie do invernadoiro”. Citou como referentes a Richard Perkins, Jean-Martin Fortier e Eliot Coleman.

Aínda que a principal actividade económica do proxecto é a produción hortícola, non é a única, senón que tamén se dedica á formación, consultoría e fabricación de ferramentas. “Puxemos en marcha un espazo explicativo en colaboración co Concello para ofrecer formacións e visitas á xente, ás escolas agrarias e pola contra”, explica. “Á fin e ao cabo, en Bakik quixemos desenvolver ese espazo que nos axudaría hai uns anos, para dar a oportunidade a outras persoas”, concluíu.