Desde o principio tiña claro que quería apostar por un modelo agrícola diferente: próximo, pequeno e ecolóxico. Nun curso sobre permacultura, Sustraiak de Álava coñeceu a cooperativa Habitat Design, coa que colaborou realizando diversas modificacións dous anos despois da posta en marcha do proxecto: “Apoiamos proxectos como o meu e tivemos o seu asesoramento: eles fixéronnos un deseño aterrazado do proxecto, e tamén aprendemos técnicas de permacultura”.
Os membros de Sasiango traballan sobre todo na horta e venden os seus produtos en grupos de consumo da zona. Pero ademais das verduras, teñen un bosque comestible e animais: ovellas, eguas e cabras. Tamén venden ovos e zume de mazá.“Teño moitas frontes abertas e a necesidade da xente, pero sempre contei coa colaboración da xente da miña ao redor e tamén empecei a tomar voluntariado hai dous anos”. Como el en Irlanda, os woofer voluntarios axúdanlle agora nas tarefas do caserío (os woofers traballan durante un tempo a cambio do soño e o mantemento). Ademais da axuda que lle dan, contou que lle serve para relacionarse con xente de fóra e aprender deles.
O compoñente do proxecto, que ultimamente está a colaborar cun biólogo relacionado co mundo das plantas medicinais, está a expor a realización de varios talleres con el. Ademais, realizou traballos veciñais en Sasiain coa xente do grupo de consumo no que participa e cos amigos da zona: “Cando estabamos a ampliar o invernadoiro, por exemplo, a xente do pobo e os veciños axudáronnos moito e tratamos de participar noutros auzolanes que se fan na nosa contorna”.
Considera que, ademais de todos os danos provocados pola crise do coronavirus, tivo tamén o seu lado bo, porque serviu para que a sociedade empezase a tomar conciencia da importancia do consumo próximo: “Parece que aos poucos se vai dando máis valor ao próximo e ao producido sen químicos”.