A permacultura combina moitas técnicas, segundo Uriarte. “A permacultura non se limita á técnica da horta, é máis que iso, afecto a moitos elementos: as vías de acceso á auga e á enerxía, a redución do plástico, a redución do gasto… é unha forma de vivir”. Para iso, é necesario o deseño e a planificación, e é neste ámbito no que os membros de Birika encárganse de asesorar e apoiar ás persoas que queiran pór en marcha a horta ou outros sistemas produtivos. “Do mesmo xeito que se realizan simulacións no computador antes de crear un coche na fábrica, é imprescindible realizar planos, medicións e estudos antes de empezar a traballar a terra”.
Uriarte tamén ofrece formación e talleres na produción de verduras e ovos en tres hectáreas e media de terreo no municipio biscaíño de Mungia. “Este modelo de produción vai máis aló do ecolóxico, o que marca é a microbiología da terra. O uso de Bacillus thurigiensis contra as pragas está moi ben visto, é ecolóxico, pero non é selectivo, porque tamén mata microbiología”, explicou. Tamén a utilizou para matar vermes de tomates, pero di que os vermes son o sinal de que a planta está semi-enferma. Utiliza o espectómetro para medir a 'saúde' das plantas: “Trátase dunha especie de telescopio que consiste en botar tres ou catro pingas de tomate e, mirando ao sol, mide os elementos disoltos nese tomate: azucres, minerais...”. A máis elementos, a planta está máis protexida dos agresores.
Na permacultura Birika tamén traballan sistemas de acuaponía. Non confundir, a acuaponía non é hidroponía. “Nos sistemas de acuaponía introdúcense peces na auga, coa que se alimenta a planta e, ao mesmo tempo, a planta purifica a auga, pechando o ciclo. Tes proteínas vivas e plantas no mesmo sistema”, explica. Uriarte explicou que se trata dun sistema de produción de alimentos moi eficiente, moi utilizado tanto en Indonesia como noutros países da zona.
E en Birika tamén tiveron tempo para combinar todas as actividades mencionadas anteriormente coa videocreación. Na súa canle de Youtube teñen centos de vídeos relacionados coa permacultura, a horticultura, a acuaponía e outros moitos temas relacionados coa agricultura. “Trátase dunha vía de difusión das técnicas, unha canle no que se recolleu o traballo de nove anos, ao alcance de calquera”, concluíu.