Cando a terra máis rara é a intelixencia humana
- Levamos anos, co choque entre Estados Unidos e China, polo momento económico, desde que se incendiou, sobre todo, coa copla de terras raras nos beizos. Tanto de forma directa (debido á gran capacidade de negociación que o case monopolio da súa produción outorga a China na actualidade) como indirecta (debido ao valor decisivo destes elementos químicos de nome peculiar nas tecnoloxías máis altas).
Os últimos avatares coñecidos relacionados con estes teñen, ás veces, comicidad (así, o caudal dos avións F-35 que o Pentágono tivo que suspender máis dun mes antes á conta dos imáns chineses de samario-cobalto). E a curiosidade, noutras ocasións: un dos primeiros temas que China prohibiu nas súas transaccións con Taiwan no período de tensión de agosto foi, por exemplo, a area. Ten razón. En calquera caso, está claro que a guerra ao redor das altas tecnoloxías, polo momento económica, non fixo máis que empezar.
Con todo, xa se está engadindo a esta ecuación un compoñente que apenas se mencionou nos estudos anteriores. O talento non é unha das terras raras... aínda que é “raro”, por definición. Con todo, no sentido que se lle dá na actualidade, ten unha afinidade máis estreita con todos os compoñentes da alta tecnoloxía.
Por iso, seguramente non nos resultou nada estraño escoitar a Xi Jinping, no seu informe que leu ante o XX Congreso, “a ciencia e a tecnoloxía son as nosas principais forzas produtivas, o talento é a nosa principal materia prima e a innovación é a nosa principal guía de crecemento”.
Custará atopar algo similar nos informes congresuais do pasado. Pero non é nada sorprendente para calquera que anuncie a particular conferencia nacional que o Partido Comunista Chinés celebrou na última semana de setembro do ano pasado, con todas as formalidades, para “a elaboración do talento”, na que Jinping dixo todo iso e máis.
Cada vez está máis claro que Chinesa é, xunto coa India, un dos maiores xacementos desta materia prima básica de talento, si non é a máis grande, sexa cal for o aparello de medida. Creo que un dos principais beneficiarios desta materia prima chinesa e asiática, si non é o principal, tamén é innegable que son Estados Unidos. Cada vez é menos “wasp” (ou só “was”) o talento estadounidense.
Por iso, alguén debería ler con moito coidado o informe que se acaba de publicar en Asia, impulsado polo American Scholar Forum e elaborado por expertos de Harvard, Princeton e MIT, no que se explica o terrible feito de centos de científicos de orixe chinesa que regresan a casa pola persecución que están a sufrir en Estados Unidos.
A pesar do esquecemento do civismo, non ten moito sentido o que está a ocorrer en Estados Unidos.
O vello continente ha plantado unha guerra comercial a China, onde o mercado europeo de coches eléctricos está a piques de ser un fracaso histórico e ridículo. A culpa é dos chineses, que os coches eléctricos europeos sexan dúas veces máis caros que os deles. O que lles... [+]
