Cando a terra máis rara é a intelixencia humana
- Levamos anos, co choque entre Estados Unidos e China, polo momento económico, desde que se incendiou, sobre todo, coa copla de terras raras nos beizos. Tanto de forma directa (debido á gran capacidade de negociación que o case monopolio da súa produción outorga a China na actualidade) como indirecta (debido ao valor decisivo destes elementos químicos de nome peculiar nas tecnoloxías máis altas).
Os últimos avatares coñecidos relacionados con estes teñen, ás veces, comicidad (así, o caudal dos avións F-35 que o Pentágono tivo que suspender máis dun mes antes á conta dos imáns chineses de samario-cobalto). E a curiosidade, noutras ocasións: un dos primeiros temas que China prohibiu nas súas transaccións con Taiwan no período de tensión de agosto foi, por exemplo, a area. Ten razón. En calquera caso, está claro que a guerra ao redor das altas tecnoloxías, polo momento económica, non fixo máis que empezar.
Con todo, xa se está engadindo a esta ecuación un compoñente que apenas se mencionou nos estudos anteriores. O talento non é unha das terras raras... aínda que é “raro”, por definición. Con todo, no sentido que se lle dá na actualidade, ten unha afinidade máis estreita con todos os compoñentes da alta tecnoloxía.
Por iso, seguramente non nos resultou nada estraño escoitar a Xi Jinping, no seu informe que leu ante o XX Congreso, “a ciencia e a tecnoloxía son as nosas principais forzas produtivas, o talento é a nosa principal materia prima e a innovación é a nosa principal guía de crecemento”.
Custará atopar algo similar nos informes congresuais do pasado. Pero non é nada sorprendente para calquera que anuncie a particular conferencia nacional que o Partido Comunista Chinés celebrou na última semana de setembro do ano pasado, con todas as formalidades, para “a elaboración do talento”, na que Jinping dixo todo iso e máis.
Cada vez está máis claro que Chinesa é, xunto coa India, un dos maiores xacementos desta materia prima básica de talento, si non é a máis grande, sexa cal for o aparello de medida. Creo que un dos principais beneficiarios desta materia prima chinesa e asiática, si non é o principal, tamén é innegable que son Estados Unidos. Cada vez é menos “wasp” (ou só “was”) o talento estadounidense.
Por iso, alguén debería ler con moito coidado o informe que se acaba de publicar en Asia, impulsado polo American Scholar Forum e elaborado por expertos de Harvard, Princeton e MIT, no que se explica o terrible feito de centos de científicos de orixe chinesa que regresan a casa pola persecución que están a sufrir en Estados Unidos.
A pesar do esquecemento do civismo, non ten moito sentido o que está a ocorrer en Estados Unidos.
O pasado xoves, 27 de xuño, o Politburo do Partido Comunista de China presentou dúas notas de prensa, moi parecidas pero cos seus matices e matices, ao fío do pleno que celebra cada mes o Partido Comunista de China. O seu contido, con todo, era pouco habitual: dous... [+]
A Revolución Industrial foi un dos momentos clave da historia da humanidade, do mesmo xeito que a Revolución Neolítica, que cambiou definitivamente o noso destino. Este proceso, a mediados do século XVIII, liberou as forzas económicas e sociais que estiveran encadeadas até... [+]
O mércores 10 de abril, a ex presidenta de Taiwan, Ma Ying-jeou (2008-2016), percorreu China durante once días cun grupo de mozos da súa traxectoria e entrevistou ao presidente Xi Jinping e secretario xeral do Partido Comunista en Pequín. En 2015, cando Ma aínda era... [+]
Sen máis que espertar a curiosidade dos afeccionados –nesta parte do mundo, é moi diferente noutras partes–, están en marcha as Dúas Reunións de Beijing deste ano, que se reúnen ao mesmo tempo e no mesmo escenario, pero cada un por separado e coa súa propia axenda... [+]
O diaño goberna as metáforas e xogos mentais como este.
Ás veces, o mestre é o demo da realidade. Cantos meses levamos sen o verbo da famosa “orde internacional baseado en regras”? Ese “rules-based international order”, que lle daban por siglas: RB(I)Ou.
China, cara a 1417 anos. O almirante Zheng Hei, explorador asalariado de emperadores da dinastía Ming, afirmou que era posible “que todo o mundo saia de China”. Para entón a rede de colonias chinesas comezaba a expandirse no Océano Índico, no Mar Vermello e no sueste... [+]