Lucio Urtubia Jiménez (Cascante, 1931) faleceu aos 89 anos na súa casa de París, que ademais de vivir converteuse en residencia de Espace Louise-Míchel. Nacido nunha familia de traballadores de Navarra, vivía en París desde 1954, cando escapou do almacén da compañía cando facía o servizo militar e acabou na capital francesa. Alí traballou como albanel –que foi o seu oficio durante anos–, atopouse con militantes da Fédération Anarchist e comezou a ser tratado con varios anarquistas.

Para conseguir o diñeiro que lle permitiron levar á revolución, comezou a cometer varios roubos en bancos cos seus camaradas e deuse a coñecer a fraude ao First National Bank, hoxe Citibank. Anteriormente como falsificador, nos últimos anos dos 70 falsificou os cheques de pasaxeiro do First National Bank (denominados travelers checks): Falsificou 8.000 páxinas de 25 cheques de 100 dólares cada unha, por un total de vinte millóns de euros, todas elas destinadas a movementos revolucionarios para que colaboren nas súas actividades. Entre 1980 e 1982 repartiu centos de cheques falsificados en Europa e América do Sur.

A acción levou a Urtubia á mesa de negociación do First National Bank, coa que se viu obrigado a negociar, xa que a Policía francesa non puido facerse cos ferros de falsificación de cheques. Aínda que foi procesado e acusado de falsidade, o banco aceptou apartar gran parte dos seus cargos a cambio dos ferros que se empregaron para falsificalo.

Até o final faleceu fiel aos seus principios, converténdose nun referente. A súa vida e as súas accións foron o motivo de documentais, libros e novelas gráficas. Non son poucos os discursos e entrevistas que deu. Faloulle a Argia un par de veces, a primeira nesta entrevista con Amets Arzallus e a segunda nesta entrevista que realizou Sustrai outeiro aos catro anos.