Unha rúa de Baiona recibe o nome de Louise Michel, en honra ao revolucionario W.C. de París
- Unha rúa de Baiona recibe o nome da revolucionaria Louise Michel, que participou na Comuna de París. A Casa Consistorial decidiu facelo en xuño e acordou recoñecer a traxectoria da tenista Paulette Fritz-Iribarne.
'Louise Michel (1830-1905). Profesor, heroe da Comuna de París". Así o di a placa que acaba de colocar preto da rúa Thiers de Baiona, dando nome a outra rúa. O luns inaugurouse a intervención de Jean-Rene Etchegaray e varios conselleiros municipais.
O Concello de Baiona decidiu o 3 de xuño dar nome a unha rúa do pobo á revolucionaria Louise Michel, motivando ás mulleres a impulsar a visibilidade e a memoria histórica. Así o manifestou o goberno municipal ao adoptar a decisión: "A cidade de Baiona comprometeuse a traballar na nosa memoria para que as esposas poidan ocupar o lugar que merecen e proxectará novas iniciativas deste tipo". De momento, acordaron recoñecer a traxectoria da tenista vasca Paulette Fritz-Iribarne (1914-2010). Fritz-Iribarne foi campión individual feminino no Campionato de Francia en 1943.
Louise Michel, revolucionaria e profesora
Fundada en 1830 en Vroncourt-a-Côte, foi educada polos avós e aprendeu a ser mestra na súa maioría. Con todo, pola súa negativa a xurar en Napoleón III.ari, non puido exercer o ensino público. En consecuencia, investiu as herdadas dos avós para crear escolas libres, onde educou aos nenos a través dunha pedagoxía innovadora e en valores republicanos.
En 1856 trasladouse a París. Continuando coa traxectoria iniciada uns anos antes, tamén exerceu como profesor, abrindo dúas novas escolas na capital francesa, unha en 1865 e outra en 1868. Dedicou tamén o seu tempo á literatura e realizou traballos xornalísticos colaborando con diarios como Le cri du peuple (o berro do pobo). Mergullouse na contorna revolucionaria e en 1870, tras o fracaso de Napoleón III.aren e a entrada do exército prusiano na cidade, participou na defensa da capital, concretamente na asociación de veciños do barrio de Montmartre.
Estivo presente na Comunal de París, levantada o 18 de marzo de 1871. Durante este tempo tamén traballou na creación de escolas e gardarías, entre outros. Cando comezou a ofensiva do Goberno de Versalles, substituíu estas funcións sociais pola resistencia á barricada. En 1871, tras pasar por diante do consello de guerra, foi castigado con penas de prisión e deportación, acusándolle dun intento de derrocar ao goberno e de animar aos cidadáns a utilizar armas no seu defensa. Faleceu en 1905, en Marsella, durante as conferencias dirixidas ao persoal.
Gaur gauean, urriak 17, 88 urte faxistek Jose Ariztimuño, Aitzol, hil zutena. Fusilamendu pelotoiaren aurrean ez zuela isilik gelditu nahi irakurri berri dut. Soldaduei tiro egitea kosta egin omen zitzaien, behin eta berriz agindu behar izan omen zieten su egiteko. Hala... [+]
“No boletín de hoxe ao mediodía, veredes ao alcalde da vosa capital, ofrecendo a praza principal da cidade ao corpo militar que nos torturó. No informativo de hoxe ao mediodía, veredes desfilar polas nosas rúas a estrutura que asasinou aos nosos amigos e familiares. E... [+]
