Tamén os ramos de flores, autóctonos e sen químicos, mellor
- Nos últimos anos escribiuse moito sobre os caseríos e proxectos que se dedican á horticultura e á gandaría, pero non saíron demasiados exemplos de persoas que apostaron por vivir da produción e venda de flores. Neste sentido, Koldo Hormaza e Joey Albert, membros do proxecto Baserriloreak, levan traballando desde hai dous anos: No monte Izarraitz de Azkoitia, ao aire libre, a parella está a producir flores de forma totalmente natural e ecolóxica, que logo venden nos mercados da zona. Tras pasar moitos anos en Madrid, saltaron do xornalismo á xardinaría e en 2016 chegaron ao caserío Arumarrate. Desde entón, encheron a contorna de flores e cores.
O proxecto Baserriloreak enmárcase dentro do movemento Slow Flowers e da agricultura rexenerativa. “Temos moitas flores salvaxes nas nosas terras e mesturámolas coas plantadas para formar lotes. Ademais, na produción non utilizamos ningún químico e as plantas son cultivadas de forma natural”, explica Alberto. Non usan invernadoiros e só plantan flores que se adaptan ben a eles. A unha altura de case 600 metros, realízanse numerosas probas para elixir as especies idóneas.
Hormaza convídanos a pensar onde e como se produciron os lotes das florarías tradicionais: “Os ramalletes de flores que compramos habitualmente proceden dos Países Baixos, pero alí van desde Ecuador, Kenia ou outros países remotos”. Que significa isto? As flores que compramos percorreron na maioría dos casos unha máquina para chegar até nós, e teñen moitos químicos para facer unha longa viaxe sen marchitarse. Os produtos do proxecto Baserriloreak, pola súa banda, córtanse pola tarde e véndense en mercados próximos ao día seguinte, sobre todo en Azpeitia e Azkoitia. É paradoxal que as flores Slow Flowers cheguen ás casas máis rápido que as demais.
Difundindo a cultura das flores na nosa contorna
A parella afirma que a cultura das flores está moito máis estendida en Estados Unidos e no Reino Unido, e que o seu obxectivo é atraer e difundir esa cultura. “Alí a xente pon flores en casa todas as semanas, non é un agasallo que só se fai en aniversarios como aquí”, di Hormaza. Precisamente, Albert foi a un caserío de flores no Reino Unido para aprender a traballar.
Ademais da produción, tamén se organizaron outras actividades como a elaboración dun caderno botánico, que se repetirá en xullo e que se poderá ver en directo en eitb.eus. “No caderno hai unha lista de flores de diferentes épocas e cada participante ten que buscar estas plantas”. Os reunidos colócanse nun caderno e xunto a el forman unha ficha indicando que flor é, para que serve e as súas características. Os membros do proxecto tamén están a recibir cursos e formacións de maneira continua. “Estamos nese movemento de traballar a terra e imos aprendendo. Non se trata de converternos nunha gran empresa: queremos vivir do caserío, se é posible das flores, e cremos que o conseguiremos”, din.
