O proxecto Baserriloreak enmárcase dentro do movemento Slow Flowers e da agricultura rexenerativa. “Temos moitas flores salvaxes nas nosas terras e mesturámolas coas plantadas para formar lotes. Ademais, na produción non utilizamos ningún químico e as plantas son cultivadas de forma natural”, explica Alberto. Non usan invernadoiros e só plantan flores que se adaptan ben a eles. A unha altura de case 600 metros, realízanse numerosas probas para elixir as especies idóneas.
Hormaza convídanos a pensar onde e como se produciron os lotes das florarías tradicionais: “Os ramalletes de flores que compramos habitualmente proceden dos Países Baixos, pero alí van desde Ecuador, Kenia ou outros países remotos”. Que significa isto? As flores que compramos percorreron na maioría dos casos unha máquina para chegar até nós, e teñen moitos químicos para facer unha longa viaxe sen marchitarse. Os produtos do proxecto Baserriloreak, pola súa banda, córtanse pola tarde e véndense en mercados próximos ao día seguinte, sobre todo en Azpeitia e Azkoitia. É paradoxal que as flores Slow Flowers cheguen ás casas máis rápido que as demais.
A parella afirma que a cultura das flores está moito máis estendida en Estados Unidos e no Reino Unido, e que o seu obxectivo é atraer e difundir esa cultura. “Alí a xente pon flores en casa todas as semanas, non é un agasallo que só se fai en aniversarios como aquí”, di Hormaza. Precisamente, Albert foi a un caserío de flores no Reino Unido para aprender a traballar.
Ademais da produción, tamén se organizaron outras actividades como a elaboración dun caderno botánico, que se repetirá en xullo e que se poderá ver en directo en eitb.eus. “No caderno hai unha lista de flores de diferentes épocas e cada participante ten que buscar estas plantas”. Os reunidos colócanse nun caderno e xunto a el forman unha ficha indicando que flor é, para que serve e as súas características. Os membros do proxecto tamén están a recibir cursos e formacións de maneira continua. “Estamos nese movemento de traballar a terra e imos aprendendo. Non se trata de converternos nunha gran empresa: queremos vivir do caserío, se é posible das flores, e cremos que o conseguiremos”, din.
Duela lau urte abiatu zuten Azpeitian Enkarguk proiektua, Udalaren, Urkome Landa Garapen Elkartearen eta Azpeitiako eta Gipuzkoako merkatari txikien elkarteen artean. “Orain proiektua bigarren fasera eraman dugu, eta Azkoitian sortu dugu antzeko egitasmoa, bere izenarekin:... [+]
Donostiako Amara auzoko Izko ileapaindegi ekologikoak 40 urte bete berri ditu. Familia-enpresa txikia da, eta hasieratik izan zuten sortzaileek ile-apainketan erabiltzen ziren produktuekiko kezka. “Erabiltzaileen azalarentzat oso bortzitzak dira produktu gehienak, baina... [+]
Ubidekoak (Bizkaia) dira Imanol Iturriotz eta Aritz Bengoa gazteak. “Lagunak gara txikitatik, eta beti izan dugu buruan abeltzaintza proiektu bat martxan jartzeko ideia”, azaldu du Iturriotzek. Nekazaritzari lotutako ikasketak izan ez arren, baserri munduarekin eta... [+]
Iruñean bizi ziren Iñaki Zoko Lamarka eta Andoni Arizkuren Eseberri gazteak, baina familiaren herriarekin, Otsagabiarekin, lotura estua zuten biek betidanik. “Lehen, asteburuetan eta udan etortzen ginen eta duela urte batzuk bizitzera etorri ginen”, dio... [+]
Gipuzkoako hamaika txokotatik gerturatutako hamarka lagun elkartu ziren otsailaren 23an Amillubiko lehen auzo(p)lanera. Biolur elkarteak bultzatutako proiektu kolektiboa da Amillubi, agroekologian sakontzeko eta Gipuzkoako etorkizuneko elikadura erronkei heltzeko asmoz Zestoako... [+]
Emakume bakoitzaren errelatotik abiatuta, lurrari eta elikadurari buruzko jakituria kolektibizatu eta sukaldeko iruditegia irauli nahi ditu Ziminttere proiektuak, mahai baten bueltan, sukaldean bertan eta elikagaiak eskutan darabiltzaten bitartean.