Seguramente, a subida orzamentaria á educación destinarase a 0-3 ciclos. Pero aquí tamén, os trilleros estudaron ben a xogada: A LOMLOE eliminará os itinerarios diferenciadores que establecía a LOMCE, sobre todo en secundaria, pero os mecanismos de segregación e privatización, moito máis sutís, seguiranse implantando no ciclo 0-3. "Ínstase as Administracións Públicas a que no primeiro ciclo desenvolvan progresivamente unha oferta suficiente de prazas e disponse que poidan establecer pactos que garantan a gratuidade do segundo ciclo". De feito, aínda que na CAPV o 50% dos postos escolares das escolas infantís públicas quedan desertos, as haurreskolas privadas ou as escolas infantís privadas adscritas a centros concertados continúan alimentándose de grandes cantidades de diñeiro público (27M euros). Desta maneira, ademais, sentan as bases da terrible fraude que se dá durante o período de admisión dos alumnos. A LOMLOE, tal e como está exposta, non evitará a onda privatizadora de 0-3 anos.

O primeiro ciclo de Educación Infantil, tan importante para o desenvolvemento do alumnado e a cohesión social, merecería un tratamento moito máis detallado, blindando ao público 0-3 e garantindo unhas condicións laborais dignas para os seus traballadores e traballadoras.

Outro mecanismo de privatización e segregación directamente relacionado co sinalado no parágrafo anterior e que pasa moi desapercibido é o das aulas “autorizadas” dos centros privados concertados. Estas aulas quedan á marxe da planificación educativa que a Administración realiza para a admisión do alumnado e son totalmente privadas. Nalgúns centros privados concertados utilízase para acoller a alumnos que quedaron fóra do planificado pola Administración para devanditos centros, pero con modificacións de concertos pásase de aulas privadas a aulas concertadas. É a matriculación B que xustifican as Administracións. Neste sentido, a LOMLOE permite aos alumnos e alumnas non admitidos no proceso ordinario de admisión matricularse nas aulas "autorizadas" do centro concertado. Por tanto, non serve de nada quitar a idea da “demanda social” que recollía a LOMCE, a efectos prácticos, si os centros concertados seguen matriculándose fose do planificado pola administración. O xogo de trileiros, unha vez máis, para privatizar e segregar.

Pero non acaba aí este xogo de trilleros. Moitas das empresas educativas que se están creando son cooperativas. As familias que foxen do público e queren atopar un "refuxio" no privado, os centros en crises e que se transforman en cooperativas, as grandes fundacións de carácter elitista... a fórmula da empresa cooperativa, hoxe en día, é o cabalo de Troia para a educación pública. A LOE daba prioridade ás cooperativas á hora de dar concertos educativos, pero a LOMLOE vai máis aló e engade: "... recoñecerase o seu especificidad." O carácter social do cooperativismo no mundo produtivo é indiscutible, mentres que no ámbito da educación, esa suposta natureza social das cooperativas xera moitas dúbidas. Por tanto, non merecen ningún recoñecemento nin trato favorable por parte da Administración Pública.

A LOMLOE, do mesmo xeito que todas as leis educativas, parece apostar pola equidad e pola educación pública. Pero, en realidade, as máquinas privatizadoras non pairan, senón que se fortalecen. As consecuencias que pode ter nos sistemas educativos con grandes porcentaxes de privatización (Navarra e, sobre todo, na Comunidade Autónoma do País Vasco) poden ser graves. A experiencia ensinounos que a "convivencia" entre a escola privada concertada e a pública supón a deterioración desta, a precarización das condicións laborais dos traballadores e o aumento da segregación.

O sindicato STEILAS fai un chamamento aos gobernos de Navarra e Euskadi para que dean pasos cara a un sistema propio que teña como obxectivo unha escola pública, no centro do eúscaro, garantindo as condicións laborais dignas dos traballadores, superando as situacións de segregación e rompendo as vías de privatización.