O Observatorio Español da Diversidade Audiovisual ha analizado 1.721 personaxes de películas de ficción e series españolas, dos cales só 57 son obesos. A conclusión do observatorio é que a ficción española non reflicte en absoluto a pluralidade de corpos que hai na sociedade. Mesmo cando falamos de diversidade, a diversidade corporal é unha das máis esquecidas, di o observatorio.

Máis aló das porcentaxes, o observatorio tamén dá importancia á representación destes corpos: que roles e estereotipos perpetúanse ou que portas abertas. Neste caso, cando aparecen personaxes obesos, a miúdo a trama céntrase na súa obesidade: "Cando aparecen mulleres obesas na pantalla, adoita presentarse como unha anomalía e convértese en parte imprescindible da súa trama, porque son vítimas de presións e comentarios, ou porque viven unha trama de empoderamiento", sinalan os membros do observatorio.

"A idea que se alimenta é que unha persoa obesa non pode existir na pantalla sen facer referencia ao seu peso. Ademais, o interesante sería a problemática da cultura da dieta e a súa relación coas ordes de feminidade e delgadez, pero a miúdo menciónanse as dietas como mecanismo para rirse do que está gordo ou como desafío de superar as súas propias limitacións".

"A ficción é obesa porque a sociedade tamén é así"

"É necesario acabar con estes prexudiciais clichés que só len corpos obesos desde o humor, o patetismo ou a anomalia. A ficción é obesa, porque a sociedade tamén é así, pero a ficción debería ser un referente para a sociedade e debería reflexionar sobre o concepto de idealización, por que e cales son os que xeran o que consideramos ideal. A ficción, en definitiva, é imprescindible na nosa socialización e na nosa educación sentimental".